സൂറത്തുല്‍ ഹാക്ക്വഃ : 01-24

ക്വിയാമത് നാളാണ് الْحَاقَّةُ (യഥാര്‍ത്ഥ സംഭവം) കൊണ്ട് വിവക്ഷ. യഥാര്‍ത്ഥമായി സംഭവിക്കുന്നതും, വിചാരണ, പ്രതിഫലം മുതലായ കാര്യങ്ങള്‍ യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളായിത്തീരുന്നതുമായ ദിവസമാണല്ലോ ക്വിയാമതു നാള്‍. അതിന്‍റെ ഗൗരവത്തെയും പ്രാധാന്യത്തെയും കുറിക്കുന്ന വേറെയും പല പേരുകളില്‍ ക്വുര്‍ആന്‍ അതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചു കാണാം. അവയിൽ ഒന്നുതന്നെയാണ്‌ അടുത്ത നാലാം വചനത്തിലും കാണുന്നത്. ഈ പ്രാരംഭ വചനങ്ങളില്‍ ആ മഹാദിനത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധക്ഷണിച്ച ശേഷം, 12 വരെയുള്ള വചനങ്ങളില്‍ അതിനെ നിഷേധിച്ചിരുന്ന ചില സമുദായങ്ങള്‍ക്ക് നേരിട്ട ദൈവിക ശിക്ഷകളെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. പിന്നീട് 13 മുതല്‍ 37 വരെ വചനങ്ങളില്‍ ആ ദിനത്തില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ചില സംഭവവികാസങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. അനന്തരം ക്വുര്‍ആനിന്‍റെയും, നബി (صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم) യുടെയും സത്യതയെക്കുറിച്ച് പ്രസ്താവിക്കുന്നു.

അല്ലാഹുവിലുള്ള വിശ്വാസവും, അന്ത്യനാളിലുള്ള വിശ്വാസവുമാണ് സത്യവിശ്വാസത്തിന്‍റെയും സല്‍കര്‍മങ്ങളുടെയും ഏറ്റവും കാതലായ വശങ്ങള്‍. പൊതുവില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അറബികള്‍ അല്ലാഹുവില്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും ശിര്‍ക്ക്പരമായ അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ കലര്‍ന്നതായിരുന്നു ആ വിശ്വാസം. പരലോകത്തിലും പുനരുത്ഥാനത്തിലും അവര്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നതുമില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് മക്കീ സൂറത്തുകളില്‍ പ്രധാനമായും ഏകദൈവ വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ചും, മരണാനന്തര കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും പ്രതിപാദിച്ചു കാണുന്നത്.

പെട്ടെന്ന്‍ ഊക്കോടെ വന്നു ആഞ്ഞുമുട്ടി ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ഭയങ്കര സംഭവം എന്നത്രെ الْقارِعَة കൊണ്ട് വിവക്ഷ. ഇതും ക്വിയാമത് നാളിന്‍റെ ഒരു നാമവിശേഷണമാകുന്നു. ഥമൂദ്‌ ഗോത്രത്തെ അല്ലാഹു നശിപ്പിച്ചത് ഒരു ഘോരശബ്ദം (الْصَيْحَة) മുഖേനയായിരുന്നുവെന്ന് 11:67 മുതലായ സ്ഥലങ്ങളില്‍ ക്വുര്‍ആന്‍ വ്യകതമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതാണിവിടെ  الطَاغِيَة (അതിരു കവിഞ്ഞ സംഭവം) കൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത്. ആദിന്റെ ശിക്ഷയെപ്പറ്റി അല്ലാഹുതന്നെ ഇവിടെ വിവരിച്ചു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

മേല്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ സമുദായങ്ങളുടെ സംഭവങ്ങളെല്ലാം ഇതിനു മുമ്പേ പല സൂറത്തുകളിലുമായി ഒന്നിലധികം തവണ നാം വായിച്ചുകഴിഞ്ഞതാണ്. ഇവിടെ അതെല്ലാം ചൂണ്ടിക്കാട്ടുക മാത്രമാണ് അല്ലാഹു ചെയുന്നത്. നൂഹ് (عليه السلام) നബിയുടെ കപ്പലില്‍ കയറ്റി രക്ഷപ്പെടുത്തിയവരെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ് നാം നിങ്ങളെ കപ്പലില്‍ കയറ്റി രക്ഷിച്ചുവെന്ന്  പറഞ്ഞത്. അന്ന് ആ കപ്പലില്‍ രക്ഷപ്പെട്ടവരുടെ സന്താനപരമ്പരയില്‍ പെട്ടവരാണ് ഇന്നുള്ള ഈ ജനത. (37:77). ഇവരുടെ പിതാക്കള്‍ അന്ന് രക്ഷപ്പട്ടതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഇവര്‍ ഇന്ന് ജീവിക്കുന്നത്. 11-ാം വചനം ഈ അനുഗ്രഹം അനുസ്മരിപ്പിക്കുക കൂടി ചെയ്യുന്നു. ക്വിയാമത് നാളിനെയും, അതില്‍ സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെയും നിഷേധിച്ച മേല്‍ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ സമുദായങ്ങളുടെ ചരിത്രങ്ങള്‍ ഇവിടെ എടുത്തു കാട്ടുന്നതിന്‍റെ ആവശ്യം എന്താണെന്ന് 12-ാം വചനത്തില്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു. അതെ, ജനങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മിക്കുവാനും, പാഠം പഠിക്കുവാനും തന്നെ.

ആദ്യത്തെ വചനങ്ങളില്‍, ഒന്നാമത്തെ കാഹളമൂത്തിനെത്തുടര്‍ന്നുണ്ടാകുന്ന സംഭവവികാസങ്ങളെക്കുറിച്ചും, പിന്നീട് അല്ലാഹുവിന്‍റെ മുമ്പില്‍ സൃഷ്ടികളെ വിചാരണക്ക് കൊണ്ടുവരുന്ന ഘട്ടത്തെക്കുറിച്ചുമാണ് പറയുന്നത്. സൂറത്തുല്‍ ഫജ്റില്‍

إِذَا دُكَّتِ ٱلْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿٢١﴾ وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾

(ഭൂമി ഇടി പൊടിയായി ഇടിച്ചു തകര്‍ക്കപ്പെടുകയും, നിന്‍റെ റബ്ബും, അണി അണിയായി മലക്കുകളും വരുകയും ചെയ്താല്‍!) എന്ന്‍ പ്രസ്താവിച്ചതും ഇതേ അവസരത്തെക്കുറിച്ചു തന്നെയാകുന്നു. താഴെ സൂറത്തുകളില്‍ ക്വിയാമതു നാളിലെ സംഭവവികാസങ്ങളെപ്പറ്റി കൂടുതല്‍ പ്രസ്താവിച്ചുകാണാം.

അന്ന് ‘അര്‍ശാ’കുന്ന സിംഹാസനം വഹിക്കുന്നത് എട്ടുകൂട്ടരായിരിക്കും എന്ന്‍ പറഞ്ഞതിന്‍റെ വിശദീകരണവും, അതില്‍ അടങ്ങിയ രഹസ്യവും നമുക്കറിയാവുന്നതല്ല. അല്ലാഹുവും അവന്‍റെ റസൂലും പറഞ്ഞു തന്നതില്‍ കവിഞ്ഞ് നമുക്ക് ഇത്തരം കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അനുമാനിക്കുവാന്‍ നിവൃത്തിയുമില്ല. ഏതായാലും ആ സന്ദര്‍ഭത്തിന്‍റെ ഗൗരവാവസ്ഥയാണ് അത് ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത്. എട്ടുക്കൂട്ടര്‍ (ثَمَانِيَةٌ )എന്ന്‍ പറഞ്ഞതിന്‍റെ താല്‍പര്യം എട്ട് മലക്കുകള്‍ എന്നാണെന്നും, അതല്ല എട്ടു സംഘം മലക്കുകള്‍ എന്നാണെന്നും, വ്യാഖ്യാതാക്കള്‍ പ്രസ്താവിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ നിന്നും, സൃഷ്ടികളുമായുള്ള എല്ലാവിധ സാദൃശ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും പരിശുദ്ധനാണല്ലോ അല്ലാഹു. അതുകൊണ്ട് നമ്മുടെ ഐഹിക കോടതികളെപ്പറ്റി നാം വിഭാവനം ചെയ്യുന്നതു പോലെയുള്ള യാതൊരു വിഭാവനയും ലോകസ്രഷ്ടാവായ അല്ലാഹുവിന്‍റെ മഹാകോടതിയെപറ്റി വിഭാവനം ചെയ്തുകൂടാത്തതാകുന്നു. അപ്പോള്‍, അവന്‍റെ അര്‍ശിനെ സംബന്ധിച്ചും, അത് മലക്കുകള്‍ വഹിക്കുന്നതിനെ സംബന്ധിച്ചുമെല്ലാം അത് ഇന്നിന്ന പ്രകാരത്തിലായിരിക്കുമെന്ന്‍ നിര്‍ണയിച്ചു രൂപപ്പെടുത്തുവാന്‍ നമുക്ക് പാടില്ല; നമുക്കതിനുള്ള കഴിവുമില്ല.

സജ്ജനങ്ങളായ ഭാഗ്യവാന്മാര്‍ക്ക് അവരുടെ കര്‍മങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയ ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ അവരുടെ വലങ്കൈകളില്‍ കൊടുക്കപ്പെടുന്നു. അത് ലഭിക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് അഭിമാനവും സന്തോഷവുമായിരിക്കും. മറ്റുള്ളവര്‍ അത് എടുത്തുവായിച്ചു നോക്കുവാന്‍ അവര്‍ക്ക് ആവേശം തോന്നും. അല്ലാഹുവിന്‍റെ വിചാരണയെ നേരിടേണ്ടിവരുമെന്ന് തങ്ങള്‍ ഇഹത്തില്‍ വെച്ചുതന്നെ ധരിച്ചുവെച്ചിരുന്നു – അഥവാ അതനുസരിച്ച് ബോധപൂര്‍വ്വം പ്രവര്‍ത്തിച്ചുപോന്നു – അതുകൊണ്ട് തങ്ങള്‍ രക്ഷപ്പെട്ടു എന്നൊക്കെ അവര്‍ കൃതാര്‍ത്ഥരായിത്തീരുകയും ചെയ്യും. അല്ലാഹുവിന്‍റെ പ്രീതിയെ ഉന്നംവെച്ച് ജീവിച്ചു വന്ന അവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലമോ? അവരുടെ ഇഷ്ടാനുസരണം സര്‍വ്വ സ്വതന്ത്രമായി ശാശ്വതവിഹാരം കൊള്ളാവുന്ന ഉന്നത സ്വര്‍ഗവും! ഇങ്ങിനെയുള്ള സജ്ജനങ്ങളില്‍ നമ്മെയെല്ലാം അല്ലാഹു ഉള്‍പ്പെടുത്തട്ടെ, ആമീന്‍. സ്വര്‍ഗത്തിലെ ഫലങ്ങള്‍ താണ് അടുത്തുവരുന്നതാണ് (قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ) എന്ന്‍ പറഞ്ഞതിന്‍റെ സാരം, പറിച്ചെടുക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഫലങ്ങള്‍ അവരുടെ അടുക്കലേക്ക് ഇങ്ങോട്ട് അടുത്തു വരുന്നതാണ് – അഥവാ പറിച്ചെടുക്കാന്‍ യാതൊരു വിധശ്രമവും അവര്‍ നടത്തേണ്ടതില്ല – എന്നത്രെ.