സൂറത്തു ശുഅറാഉ് : 34-69

മൂസാ കാണിച്ചത് ഒരു ദിവ്യദൃഷ്ടാന്തമൊന്നുമല്ല – ജാലവിദ്യ (*) മാത്രമാണ് – പക്ഷേ അവനതില്‍ നിപുണനാണ്; അതുവഴി ജനങ്ങളെ വശീകരിച്ച് നാട്ടില്‍നിന്ന് പുറത്ത് കൊണ്ടുപോകുവാനാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്ന് ഫി൪ഔന്‍ സമര്‍ത്ഥിച്ചു. എങ്കിലും, എനി എന്തു വേണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി. ദര്‍ബാറിലുള്ളവരോട് നിര്‍ദ്ദേശം തേടി. തല്‍ക്കാലം മൂസാ (അ) നബിയെയും, സഹോദരന്‍ ഹാറൂന്‍ (അ) നബിയെയും ഒഴിവാക്കിവിടുവാനും നാട്ടിലെല്ലാമുള്ള സമര്‍ത്ഥരായ ജാലവിദ്യക്കാരെ ശേഖരിച്ചുകൊണ്ടുവന്ന് ഒരു മത്സരം നടത്തുവാനും അവര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. പെട്ടെന്ന് മൂസാ (അ) നബിയെ കൊലചെയ്യുകയോ മറ്റോ ചെയ്താല്‍, അത് ജനങ്ങളില്‍ ആശയക്കുഴപ്പവും, ആശങ്കയും ഉളവാക്കിയേക്കുമെന്ന് അവര്‍ കരുതിയിരിക്കാം. ഏതായാലും വമ്പിച്ച ഒരു ജനാവലിയുടെ മുമ്പില്‍വെച്ച് പരസ്യമായിത്തന്നെ അത് നടക്കണമെന്ന് അല്ലാഹുവും ഉദ്ദേശിച്ചു.

(*). ‘ജാലവിദ്യ’ എന്നര്‍ത്ഥം കല്‍പിച്ച ‘സിഹ്ര്‍’ (السحر) എന്ന വാക്കില്‍ പല ഇനങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടുമെന്ന് സൂ: അല്‍ബഖറ 102ന്‍റെയും ത്വാഹാ 68-ന്‍റെയും വിവരണത്തില്‍ പ്രസ്താവിച്ചിട്ടുണ്ട്.

അങ്ങനെ, ഉത്സവദിവസം പൂര്‍വ്വാഹ്നസമയത്തേക്ക് എല്ലാവരും സമ്മേളിച്ചു. അനേകം ജാലവിദ്യക്കാരും – ആയിരക്കണക്കിലുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു – ധാരാളം പ്രേക്ഷകരും! രാജകീയമായ പ്രചാരണം മുറക്കു നടന്നിരിക്കുമല്ലോ. മിക്കവാറും ജാലവിദ്യക്കാര്‍ക്കുതന്നെയാണ് വിജയമുണ്ടാകുകയെന്നാണവരുടെ പ്രതീക്ഷ.

എന്തോ ചില രഹസ്യപ്രയോഗങ്ങളുടെയോ മറ്റോ സഹായത്താല്‍ പൊതുജനദൃഷ്ടിയില്‍ പാമ്പുകളാണെന്ന് തോന്നിക്കുന്നവിധം ജാലവിദ്യക്കാര്‍ നടത്തിയ പ്രദര്‍ശനം പാടെ പരാജയപ്പെട്ടു. അവര്‍ നിലത്തിട്ടിരുന്ന കയറുകളും വടികളുമാകുന്ന കൃത്രിമപ്പാമ്പുകളെയെല്ലാം മൂസാ (അ) നബിയുടെ വടിയാകുന്ന ഭയങ്കരനായ ആ പെരുമ്പാമ്പ് വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു. അവര്‍ പരാജയം പരാജയം സമ്മതിച്ചു. അത് ദൈവിക ദൃഷ്ടാന്തം തന്നെയാണെന്ന് അവര്‍ക്ക് ശരിക്കും ബോധ്യപ്പെട്ടു. അവര്‍ ലോകരക്ഷിതാവില്‍ വിശ്വസിക്കയും അവന് സുജൂദായി നിലംപതിക്കയും ചെയ്തു. തങ്ങളുടെ വിശ്വാസം ഒട്ടും ധൈര്യക്ഷയം കൂടാതെ അവര്‍ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ഫി൪ഔന്ന് ഇത് വമ്പിച്ച അടിയാണെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.

ഫി൪ഔന്‍ ക്രോധിച്ചു. തന്‍റെ അനുമതികൂടാതെ ജാലവിദ്യക്കാര്‍ അല്ലാഹുവില്‍ വിശ്വസിച്ചത് വമ്പിച്ച തെറ്റായി അവന്‍ ചിത്രീകരിച്ചു. അവരങ്ങിനെ ചെയ്‌വാന്‍ കാരണം, മൂസാ (അ) നബി അവരുടെ നേതാവും, ഗുരുവും ആയതാണെന്ന് പറഞ്ഞ് തന്‍റെ പരാജയം മറച്ചുവെക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ആ ശുദ്ധാത്മാക്കളായ സത്യവിശ്വാസികളുടെ കൈകാലുകള്‍ – ഒരു പുറത്തെ കാലും മറുപുറത്തെ കയ്യുമായി – മുറിച്ചും, അവരെ കുരിശില്‍ തറച്ചും മൃഗീയമായി ശിക്ഷിക്കുമെന്ന് ആക്രോശിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാല്‍, സത്യവിശ്വാസത്തില്‍ ഉറച്ചുകഴിഞ്ഞ അവര്‍ അതൊന്നും വിലവെച്ചില്ല. യാതൊരു വിരോധവുമില്ല; ഞങ്ങള്‍ ഏതായാലും അല്ലാഹുവിങ്കലേക്ക്‌ മടങ്ങിച്ചെല്ലുന്നവര്‍ തന്നെയാണ്; മരണം ഒരിക്കല്‍ അനിവാര്യമാണ്; അതുകൊണ്ട് തന്‍റെ ശിക്ഷയൊന്നും ഞങ്ങള്‍ ഭയപ്പെടുന്നില്ല. മാത്രമല്ല, ഞങ്ങള്‍ ദൃഷ്ടാന്തം കണ്ട ഉടനെത്തന്നെ ആദ്യമായി വിശ്വസിച്ചവരായതുകൊണ്ട് അല്ലാഹു ഞങ്ങളുടെ പാപങ്ങള്‍ പൊറുത്തു തരുമെന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് പ്രതീക്ഷയുമുണ്ട്‌.’ എന്നിങ്ങനെയാണവര്‍ ഫി൪ഔന്ന് സധീരം മറുപടി കൊടുത്തത്. ഫി൪ഔന്‍റെ വിധിക്ക് ഈജിപ്തില്‍ മറുകൈ ഇല്ലല്ലോ. അങ്ങനെ അവരെല്ലാം തൗഹീദിന്‍റെ രക്തസാക്ഷികളായിത്തീര്‍ന്നു.

പിന്നീട് കുറേകാലം മൂസാ (അ) ജനങ്ങളെ തൗഹീദിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പല അമാനുഷിക ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും അല്ലാഹു അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കൈക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്തു. ഫി൪ഔനും അവന്‍റെ ജനതയും അവരുടെ പഴയ നിലപാടില്‍തന്നെ ഉറച്ചുനിന്നു. ഇസ്രാഈല്യരില്‍പെട്ട കുറെ ആളുകള്‍ മാത്രം തൗഹീദില്‍ വിശ്വസിച്ചു. മൂസാ (അ) നബി പ്രബോധനം ചെയ്തു തുടങ്ങിയതുമുതല്‍ ഇസ്രാഈല്‍ ഗോത്രക്കാര്‍ കൂടുതല്‍ മര്‍ദ്ദനത്തിന്നിരയായിരുന്നു. അവര്‍ മൂസാ (അ) നബിയെ പൊറുതിമുട്ടിക്കുകയായി. അവരെ രക്ഷിക്കുവാനായി അദ്ദേഹം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയായി, അല്ലാഹു പ്രാര്‍ത്ഥന സ്വീകരിച്ചു.

വഹ്‌യ്‌ അനുസരിച്ച് മൂസാ (അ) നബിയും ഇസ്രാഈല്യരും രാത്രി പുറപ്പെട്ടു. ഫി൪ഔന്‍ എങ്ങിനെയോ വിവരമറിഞ്ഞു. ഉടനടി പല ഭാഗത്തേക്കും ആളയച്ച് സൈന്യസജ്ജീകരണം ചെയ്തു. ഇസ്രാഈല്‍ ജനത നന്നെക്കുറച്ചേയുള്ളു. അവരെ പിടിക്കുവാന്‍ നമുക്ക് പ്രയാസമില്ല. അവര്‍ മുമ്പേതന്നെ നമ്മെ അരിശം കൊള്ളിച്ചുവന്ന ജനതയാണ്. അവരെ നാമെപ്പോഴും ജാഗരൂകരായും ഗൗനിച്ചും തന്നെയാണ് കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നതും, എന്നിങ്ങിനെ പ്രഖ്യാപനം നടത്തി. ഒരു വമ്പിച്ച സേന തയ്യാറായി.

حَاذِرُونَ എന്ന വാക്കിന് പകരം حَذرُونَ എന്നും ഇവിടെ വായിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അപ്പോള്‍ നാം ജാഗ്രതയെടുത്തവരാണ് – അഥവാ ആയുധസാമഗ്രികള്‍ മുതലായ മുന്‍കരുതല്‍ ചെയ്തിട്ടുള്ളവരാണ് – എന്ന് സാരമാകുന്നു.

ഉല്പന്നസമൃദ്ധങ്ങളായ തോട്ടങ്ങള്‍, ജലാശയങ്ങള്‍ക്കരികെ പരന്നുകിടക്കുന്ന വിശാലമായ വയല്‍പാടങ്ങള്‍, നീലനദിയും ഉപനദികളും തുടങ്ങിയ ജലാശയങ്ങള്‍, കണക്കില്ലാത്ത സ്വര്‍ണ്ണനിക്ഷേപങ്ങള്‍, അന്തരീക്ഷത്തില്‍ തല പൊക്കിനില്‍ക്കുന്ന കൊട്ടാരങ്ങള്‍. അതിവിസ്തൃതമായ രമ്യഹര്‍മ്മ്യങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങിനെ ഈജിപ്തില്‍ തങ്ങള്‍ക്കുള്ള സര്‍വ്വസ്വവും പിന്നില്‍ വിട്ടേച്ചുകൊണ്ട് ഫി൪ഔനും സൈന്യവും പുറത്തുവന്നു – അല്ലാഹു അവരെ പുറത്തിറക്കി, അങ്ങിനെയാണ് അക്കഥ സംഭവിച്ചത്. അതേ പ്രകാരത്തിലുള്ള സുഖസൗകര്യങ്ങള്‍ പിന്നീട് അല്ലാഹു ഇസ്രാഈല്യര്‍ക്ക് ഫലസ്തീനില്‍ വെച്ച് നല്‍കുകയുണ്ടായി. ഇതിനെ സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് ‘അവയ്ക്ക് ഇസ്രാഈല്‍ സന്തതികളെ നാം അവകാശപ്പെടുത്തി’ എന്ന് പറഞ്ഞത്. ഫി൪ഔനും കൂട്ടരും നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടശേഷം ഇസ്രാഈല്യര്‍ ഈജിപ്തിലേക്ക് മടങ്ങിയതായി ചരിത്രം കാണുന്നില്ല.

ഫി൪ഔനും പട്ടാളസംഘവും ഉദയസമയത്ത് തങ്ങളുടെ അടുത്തെത്താറായിക്കണ്ടപ്പോള്‍, ഇസ്രാഈല്യര്‍ മുറവിളി കൂട്ടുകയായി. അവര്‍ ചെങ്കടലിനടുത്തെത്തിയിരിക്കുന്നു. പിന്നാലെ ശത്രുക്കളും, മുന്നില്‍ സമുദ്രവും! മൂസാ (അ) നബിക്കറിയാം, അല്ലാഹു തങ്ങളെ രക്ഷിക്കുമെന്ന്. അദ്ദേഹം അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

വഹ്‌യ്‌ കിട്ടിയ പ്രകാരം മൂസാ (അ) നബി തന്‍റെ വടികൊണ്ട് സമുദ്രത്തില്‍ അടിച്ചതോടെ സമുദ്രം ഇരുപുറങ്ങളിലേക്കും മാറി നിന്നു. ഇസ്രാഈല്യര്‍ക്ക് സസുഖം കടന്നുപോകുമാറ് വിശാലമായ മാര്‍ഗ്ഗം തുറക്കപ്പെട്ടു. ഇരുപുറങ്ങളിലും വമ്പിച്ച മലപോലെ ജലം ഉയര്‍ന്ന് ചിറച്ചു നില്‍ക്കുന്നതിന്നിടയില്‍ക്കൂടി അവര്‍ മറുകരപറ്റി രക്ഷപ്പെട്ടു. അപ്പോഴേക്കും അവരെ പിടികൂടുവാന്‍ വേണ്ടി പിന്‍തുടര്‍ന്നു വരുന്ന ഫി൪ഔനും കൂട്ടരും ആ വിശാലമായ സമുദ്രകവാടത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഉടനെ വെള്ളം തമ്മില്‍ കൂട്ടിമുട്ടുകയും അവര്‍ ആകമാനം മുങ്ങിനശിക്കുകയും ചെയ്തു.

മേലുദ്ധരിച്ച ആ വമ്പിച്ച സമുദ്രത്തില്‍, അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഏകത്വത്തിനും, ശക്തിമാഹാത്മ്യത്തിനും, മൂസാ (അ) നബിയുടെ സത്യതക്കുമെല്ലാംതന്നെ മതിയായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുണ്ട്. അതേ വിശ്വാസത്തിലേക്കാണ് മുഹമ്മദ്‌ (സ്വ) നബിയും ജനങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നത്. എന്നിരിക്കെ, അദ്ദേഹത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുവാനും ഈ സംഭവം തെളിവായിത്തീരുന്നു. എന്നാല്‍ മനുഷ്യരില്‍ അധികമാളുകളും ചിന്തിക്കുന്നില്ല, വിശ്വസിക്കുന്നുമില്ല.

67,68 എന്നീ ആയത്തുകളിലെ അതേ വാചകങ്ങള്‍ 8ഉം 9ഉം ആയത്തുകളിലും നാം കണ്ടുവല്ലോ. സസ്യലതാദികളുടെ ഉല്‍പാദനത്തിലടങ്ങിയ ദൃഷ്ടാന്തം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു അവിടെ അത് പ്രസ്താവിച്ചത്. ഇവിടെ മൂസാ (അ) നബിയുടെയും, ഫി൪ഔന്‍റെയും കഥയെത്തുടര്‍ന്നാണ്. എനിയും, ഈ സൂറത്തിൽ തുടർന്നു വരുന്ന ഓരോ നബിമാരുടെ കഥക്കുശേഷവും ആ വാക്യങ്ങൾ കാണാവുന്നതാണ്. അങ്ങിനെ, ഈ സൂറത്തില്‍ അത് എട്ടു പ്രാവശ്യം ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടിരിക്കയാണ്. പ്രസ്തുത ദൃഷ്ടാന്ത സംഭവങ്ങള്‍ എല്ലാംതന്നെ മനുഷ്യസാധ്യമല്ലാത്തതും, സാധാരണ ഗതിക്കതീതമായതുമാണെന്ന് ആ വാക്യങ്ങള്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. ഖുര്‍ആനില്‍ ഇങ്ങിനെയുള്ള സൂചനകള്‍ നാം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടുന്ന ഒരു സംഗതിയത്രെ. നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കുവാനാണ് അതെന്ന് പറയേണ്ടതില്ല.

അല്ലാഹു പ്രതാപശാലിയാണ്, (الْعَزِيزُ) എന്നു പറഞ്ഞതിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം, മനുഷ്യന്‍ എത്ര അനുസരണമില്ലാത്തവനും, ധിക്കാരിയുമായിരുന്നാല്‍പോലും, അവന്‍റെ പ്രതാപത്തിനും, മഹത്വത്തിനും യാതൊരു കോട്ടവും നേരിടുവാനില്ലെന്നും, അതിന്‍റെ നാശം മനുഷ്യന്‍തന്നെയാണ് അനുഭവിക്കേണ്ടിവരികയെന്നും ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുകയാകുന്നു. അതോടൊന്നിച്ചുതന്നെ ‘കരുണാനിധി’ (الرَّحِيمُ) യാണ് എന്നും ഉണര്‍ത്തിയിടുള്ളത് നോക്കുക. മനുഷ്യന്‍ എന്ത് തെറ്റുകുറ്റം ചെയ്താലും ശരി, ഖേദിച്ചു മടങ്ങുന്നപക്ഷം അത് പൊറുത്തുകൊടുത്ത് കരുണചെയ്യുവാന്‍ അല്ലാഹു തയ്യാറാണെന്നത്രെ അത് കാണിക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍, മനുഷ്യന്‍ എല്ലാ സമയത്തും അല്ലാഹുവിന്‍റെ ശിക്ഷയെ ഭയപ്പെട്ടും. അവന്‍റെ കാരുണ്യത്തെ പ്രതീക്ഷിച്ചും കൊണ്ടിരിക്കേണ്ടതാകുന്നുവെന്ന് ഇതില്‍നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. നബി (സ്വ) തിരുമേനി ഇപ്രകാരം പ്രസ്താവിക്കുന്നു:-

لَوْ يَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعُقُوبَةِ مَا طَمِعَ بِجَنَّتِهِ أَحَدٌ ، وَلَوْ يَعْلَمُ الْكَافِرُ مَا عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الرَّحْمَةِ مَا قَنَطَ مِنْ الرَّحْمَةِ أَحَدٌ : رواه مسلم

(സത്യവിശ്വാസിയായ മനുഷ്യന്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ അടുക്കലുള്ള ശിക്ഷയെക്കുറിച്ച് (പൂര്‍ണ്ണമായി) അറിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍, അവന്‍റെ സ്വര്‍ഗ്ഗം ലഭിക്കുമെന്ന് ഒരാളുംതന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതല്ല. അവിശ്വാസിയായ മനുഷ്യന്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ പക്കലുള്ള കാരുണ്യത്തെക്കുറിച്ച് (ശരിക്ക്) അറിയുമായിരുന്നെങ്കില്‍, അവന്‍റെ കാരുണ്യത്തെക്കുറിച്ച് ഒരാളുംതന്നെ നിരാശപ്പെടുന്നതുമല്ല.) ഓരോന്നും അത്രയും വിശാലവും ശക്തിമത്തുമാണെന്ന് സാരം.