സൂറത്തുല്‍ ഫജ്ര്‍ : 01-30

ഉണ്ട്. സത്യം മുഖേന സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ വാസ്തവമെന്ന് കാര്യബോധവും ബുദ്ധിയും ഉള്ളവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ ഈ സത്യങ്ങളില്‍ തികച്ചും വകയുണ്ട് എന്ന് സാരം. മേല്‍കണ്ട അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭങ്ങളായ അഞ്ച് സത്യവാചകങ്ങള്‍ മുഖേന സ്ഥാപിക്കുന്ന കാര്യം – അത് ഇന്നതാണെന്ന് പ്രത്യേകം എടുത്തുപറയാതെ- തന്നെ വ്യക്തമാണ്. താഴെ വചനങ്ങളില്‍ നിന്ന് അത് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യാം. അതെ, മരണാനന്തര ജീവിതം, അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിചാരണ, രക്ഷാശിക്ഷകള്‍ മുതലായ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങള്‍ തന്നെ.

1- ാമത്തെ സത്യം പ്രഭാതംകൊണ്ടാണ്. രാത്രിയുടെ ഇരുട്ട് അവസാനിച്ച് പകല്‍വെളിച്ചം ആരംഭിക്കുന്നത് പ്രഭാതം മുതല്‍ക്കാണല്ലോ. അതോടെ ലോകത്ത് സംഭവിക്കുന്ന പ്രകൃതിമാറ്റങ്ങളും, മനുഷ്യരടക്കമുള്ള ജീവികളില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥിതിമാറ്റങ്ങളും കുറച്ചൊന്നുമല്ല. അതേവരെ മരണസമാനമായ നിദ്രയിലാണ്ട് കിടന്നിരുന്ന ശരീരങ്ങള്‍ ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കുന്നു. നിശ്ചേഷ്ടമായിരുന്ന ഇന്ദ്രിയശക്തികള്‍ക്ക് നവബോധം സംജാതമാകുന്നു. ആത്മാവിന് ഒരു പുതിയ ഉണര്‍വ്വുണ്ടായിത്തീരുന്നു. ഇതുപോലെ, ഈ ജീവിതത്തിനുശേഷം മരണത്തോടുകൂടി പൂര്‍വസ്ഥിതിയില്‍ നിന്ന് എല്ലാ നിലക്കും വ്യത്യസ്തമായ – കൂടുതല്‍ വസ്തുനിഷ്ഠമായ – മറ്റൊരു ജീവിതം ഉടലെടുക്കുന്നു. ഈ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിലേക്ക് പ്രഭാതത്തിലെ മാറ്റങ്ങള്‍ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നു .

പത്ത് രാത്രികളെ കൊണ്ടാണ് അടുത്ത സത്യം. ഇവ ഏതാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല, മുഹര്‍റം മാസത്തിലെ ആദ്യത്തെ പത്ത് ദിവസങ്ങളാണെന്നും, റമസാന്‍ മാസത്തിലെ ഒടുവിലത്തെ പത്ത് ദിവസങ്ങളാണെന്നും അതതിന്‍റെ ചില സവിശേഷതകളെ മുന്‍നിറുത്തി ചിലര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും മുന്‍ഗാമികളും പിന്‍ഗാമികളുമായ ഖുര്‍ആന്‍ വ്യാഖ്യാതാക്കള്‍ മിക്കവാറും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നതും, കൂടുതല്‍ ശരിയായി തോന്നുന്നതും ദുല്‍ഹജ്ജുമാസത്തിലെ ആദ്യത്തെ പത്ത് ദിവസങ്ങളാണെന്നത്രെ. ഹജ്ജുകര്‍മ്മത്തിന്‍റെ പ്രധാന ഇനങ്ങളെല്ലാം നടക്കുന്നത് അന്നാണല്ലോ . അവയുടെ പിന്നിലുള്ള ചരിത്രപ്രധാനങ്ങളായ മഹല്‍സംഭവങ്ങളും അതിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ കൊല്ലം തോറും ആചരിക്കപ്പെട്ടുവരുന്ന സ്മരണകളും അറബികള്‍ക്കെല്ലാം അറിയാവുന്നതുമാണ്. ആ ദിവസങ്ങള്‍ ജാഹിലിയ്യത്തിലും ഇസ്ലാമിലും ആദരണീയ ദിവസങ്ങളുമാണ്. എന്നിരിക്കെ, ആ ദിവസങ്ങളെ കൊണ്ട് ആണയിടുന്നത് അറബികളുടെ ശ്രദ്ധ പ്രത്യേകമായും, മറ്റുള്ളവരുടേത് പൊതുവിലും ആകര്‍ഷിക്കുവാന്‍ ഉതകുന്നതാണ്.

നബി(സ്വ) ദുല്‍ഹിജ്ജയിലെ പത്ത് ദിവസങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്തു: ‘ഏത് ദിവസങ്ങളില്‍ സല്‍കര്‍മ്മം ചെയ്യുന്നതും ഈ ദിവസങ്ങളില്‍ ചെയ്യുന്നതിനെക്കാള്‍ അല്ലാഹുവിങ്കലേക്ക്‌ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതായിരിക്കയില്ല.’ ഇത് കേട്ടപ്പോള്‍: ‘അല്ലാഹുവിന്‍റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ സമരം ചെയ്യുന്നത് പോലും ആയിരിക്കുകയില്ലേ?’ എന്ന് സ്വഹാബികള്‍ ചോദിച്ചു. തിരുമേനി(സ്വ) ഇങ്ങനെ ഉത്തരം പറഞ്ഞു: ‘അല്ലാഹുവിന്‍റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ സമരം ചെയ്യലും ആവുകയില്ല. പക്ഷേ, തന്‍റെ ദേഹവും ധനവും കൊണ്ട് പോയിട്ട് അവയില്‍ ഒന്നുപോലും മടക്കിക്കൊണ്ടുവരാത്ത (ജീവനും ധനവും ബലിയര്‍പ്പിച്ച) മനുഷ്യന്‍ ഒഴികെ.’ (അ; ബു.).

ഇരട്ടയും ഒറ്റയും – അഥവാ ഇണയുള്ളതും, ഇണയില്ലാത്തതും – കൊണ്ടാണ് അടുത്ത രണ്ട് സത്യങ്ങള്‍. രണ്ടുകൊണ്ട് ഭാഗിച്ചാല്‍ ശിഷ്ടം വരാത്ത എണ്ണങ്ങള്‍ക്ക് ഇരട്ട (شفع) എന്നും, അല്ലാത്തതിന് ഒറ്റ (وتر) എന്നും പറയുന്നു. (*) അപ്പോള്‍ ഈ രണ്ട് ഇനങ്ങളില്‍ പെടുത്തുവാന്‍ കഴിയാത്ത വസ്തുക്കളൊന്നും ഇല്ലെന്ന് കാണാം. മറ്റൊരു വിധത്തില്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ യാതൊരു തരത്തിലുള്ള ഇണയോ, തുല്യതയോ, സാമ്യതയോ, ഒന്നുമില്ലാതെ എല്ലാനിലക്കും പരിപൂര്‍ണ്ണമായി ഒറ്റയായുള്ളത് അല്ലാഹു മാത്രമേയുള്ളൂ. അവന്‍റെ സത്തയിലാകട്ടെ, ഗുണങ്ങളിലാകട്ടെ, പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലാകട്ടെ അവന് ഇണയും തുണയും പങ്കും ഇല്ല. അവനല്ലാതെയുള്ള വസ്തുക്കള്‍ -അഥവാ സൃഷ്ടികള്‍- എല്ലാം തന്നെ ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇരട്ടകളായിരിക്കും. അപ്പോള്‍, ഈ സത്യവാചകങ്ങളുടെ വിശാലതയും അഗാധതയും ഏറെ ഊഹിക്കാമല്ലോ. ഒരു നബിവചനം ഇവിടെ പ്രസ്താവ്യമാകുന്നു: ‘അല്ലാഹു ഒറ്റയാണ്. അവന്‍ ഒറ്റയെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ആകയാല്‍ ഖുര്‍ആന്‍റെ ആള്‍ക്കാരേ, നിങ്ങള്‍ ‘വിത്ര്‍ ‘ നമസ്കാരം (**) ചെയ്യുവിന്‍’ (ദാ; തി.) ഒറ്റകൊണ്ടുദ്ദേശ്യം ഒറ്റ റക്അത്തായി നമസ്കരിക്കുന്ന വിത്ര്‍ നമസ്കാരമാണെന്നും, ഇരട്ട കൊണ്ടുദ്ദേശ്യം മറ്റുള്ള നമസ്കാരങ്ങളാണെന്നും ചിലര്‍ക്കഭിപ്രായമുണ്ട്. വാസ്തവത്തില്‍ ഇതും ഇതുപോലെയുള്ളതുമായ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ഒറ്റക്കും ഇരട്ടക്കും ചില ഉദാഹരണങ്ങള്‍ മാത്രമാകുന്നു.

(*) ഒറ്റയായത് എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ‘വത്ര്‍ എന്നും ‘വിത്ര്‍’ എന്നും (وَتر ,وِتر) ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.

(**) ഒന്ന്, മൂന്ന് എന്നിങ്ങനെ ഒറ്റയായ റക്അത്തു കൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കുന്ന രാത്രിയിലെ സുന്നത് നമസ്‌കാരമാണ് ‘വിത്ര്‍ നമസ്കാരം’.

സൂ: ദാരിയാത്ത് 49ല്‍ അല്ലാഹു ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു: ‘എല്ലാ വസ്തുക്കളില്‍ നിന്നും നാം രണ്ട് ഇണകളെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.’ ഹസന്‍ ബസ്വരീ(റ), സൈദ്‌ ഇബ്നു അസ്‌ലം(റ) എന്നിവര്‍ പ്രസ്താവിച്ചതായി ഒരു രിവായത്ത് കാണാം: ‘സൃഷ്ടികളെല്ലാം ഇരട്ടയും ഒറ്റയുമാകുന്നു. അല്ലാഹു അവന്‍റെ സൃഷ്ടികളെ കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്.’ മുജാഹിദ്(റ) പ്രസ്താവിച്ചതായി ഒരു രിവായത്ത് ഇങ്ങിനെയും വന്നിട്ടുണ്ട്: ‘അല്ലാഹു ഒറ്റയാണ്, അവന്‍റെ സൃഷ്ടികള്‍ ഇരട്ടയും (അഥവാ ഇണയുള്ളതും) ആകുന്നു.’ ഇതെല്ലം കണക്കിലെടുത്തുകൊണ്ടാണ് നാം മുകളില്‍ ഇരട്ടക്കും ഒറ്റക്കും നല്‍കിയ വിവരണം.

അഞ്ചാമത്തെ സത്യം ചരിക്കുന്ന അവസരത്തില്‍ രാത്രിയെക്കൊണ്ടാണ്. ചരിക്കുക എന്നത് രാത്രിയുടെ വരവിനെയോ, പോക്കിനെയോ അല്ലെങ്കില്‍ അത് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനെയോ ഉദ്ദേശിച്ച് പറഞ്ഞതാവാം. പ്രഭാതം രാത്രിയുടെ അവസാനത്തെ കുറിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക് ഇവിടെ അതിന്‍റെ പ്രാരംഭത്തെ – വരവിനെ – കുറിക്കുന്നതായിരിക്കുവാനാണ് കൂടുതല്‍ സാധ്യത തോന്നുന്നത്. അല്ലാഹുവിനറിയാം. പ്രഭാതത്തെപ്പറ്റി പ്രസ്താവിച്ചത് പോലെ അനേകം മാറ്റങ്ങള്‍ രാത്രിമൂലവും ലോകത്ത് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുവല്ലോ. അവയെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചുനോക്കുവാനും അതുവഴി ഖുര്‍ആന്‍ പ്രബോധനം ചെയ്യുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കുവാനും ഇതും ഉപകരിക്കുന്നത് തന്നെ. അടുത്ത വചനങ്ങളില്‍ ചില ചരിത്ര ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ അല്ലാഹു ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു:-

ആദ് ഗോത്രം, ഥമൂദ് ഗോത്രം,ഫിര്‍ഔനും ആള്‍ക്കാരും എന്നിവരെല്ലാം ഭൂമിയില്‍ നടത്തിയ ധിക്കാരത്തിന്‍റെയും അതിന്‍റെ ഫലമായി അവര്‍‍ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്ന ശിക്ഷയുടെയും ചരിത്രങ്ങളെ ഒന്നു ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുക മാത്രമാണ് ഈ വചനങ്ങളില്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. മൂന്ന് കൂട്ടരെ പറ്റിയും ഖുര്‍ആനില്‍ പലപ്പോഴും പ്രസ്താവിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്.ഇറമ് (ارم) എന്ന് പേരുള്ള ഒരാളുടെ സന്തതികള്‍ ആയിരുന്നു ആദ് ജനതയെന്നും, അത് കൊണ്ടാണ് അവര്‍ക്ക് ഇറമ് എന്നൊരു വര്‍ഗപേരുണ്ടായതെന്നുമാണ് പല വ്യാഖ്യാതാക്കളും പറയുന്നത്. പിതാമഹന്‍റെ പേര്‍ ഗോത്രത്തിന്‍റെയും, വംശത്തിന്‍റെയും പേരായി സ്വീകരിക്കല്‍ അറബികളുടെ പാരമ്പര്യപതിവുമാണ്.അവരുടെ പ്രധാന പട്ടണത്തിന്‍റെയോ, വാസസ്ഥലത്തിന്‍റെയോ പേരായിരുന്നു അതെന്നും അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട് . രാജ്യത്തിന്‍റെ പേരിലും ഗോത്രങ്ങള്‍ അറിയപ്പെടാറുണ്ടുതാനും. والله اعلم

ذَاتِ الْعِمَادِ (തൂണിന്‍റെ ആളുകള്‍) എന്ന് ‘ആദി’നെ വിശേഷിപ്പിച്ചതിന്‍റെ താല്‍പര്യം സൂ: ശുഅറാഉ് : 128ല്‍ നിന്നും അതിന്‍റെ വിവരണത്തില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാക്കാം. ഉയര്‍ന്ന കുന്നുകളിലും മറ്റും അനാവശ്യമായി ഉന്നതസ്തംഭങ്ങളും കെട്ടിടങ്ങളും അവര്‍‍ നിര്‍മ്മിച്ചിരുന്നതായി അവിടെ പ്രസ്താവിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരുടെ താമസം ഉയര്‍ന്ന തൂണ്‍കാലുകളില്‍ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ തമ്പുകളില്‍ ആയിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്നും അഭിപ്രായമുണ്ട്. ഏതായാലും വലുപ്പത്തിലും കയ്യൂക്കിലും നിസ്തുല്യരായിരുന്നു ആ ജനത. അതാണ്‌ 8-ാം വചനത്തില്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിരിക്കുന്നത്. വമ്പിച്ച പാറകള്‍ വെട്ടിത്തുരന്നു വീടും കെട്ടിടവും നിര്‍മ്മിക്കുക ഥമൂദ് ഗോത്രത്തിന്‍റെ പതിവായിരുന്നു. അതാണ്‌ 9-ാം വചനത്തില്‍ പ്രസ്താവിക്കുന്നത്.

ذِي الْأَوْتَادِ (കുറ്റികളുടെ ആള്‍) എന്ന് ഫിര്‍ഔനെ വിശേഷിപ്പിച്ചതിന്‍റെ താല്‍പര്യം അവന്‍റെ അധികാരശക്തിയും മറ്റും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കലാണ് എന്നും,’കുറ്റികള്‍’ കൊണ്ടുള്ള വിവക്ഷ രണ്ടു മൂന്നു പ്രകാരത്തില്‍ ആയിരിക്കാനിടയുണ്ടെന്നും സൂ:സ്വാദ് 12ന്‍റെ വിവരണത്തില്‍ നാം മുമ്പ് വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ മൂന്ന് കൂട്ടരും ചെയ്ത അക്രമങ്ങളുടെ രത്നച്ചുരുക്കം ആണ് 11,12 വചനങ്ങളില്‍ കാണുന്നത്. എല്ലാവര്‍ക്കും അനുഭവപ്പെട്ട ശിക്ഷകളുടെ കാഠിന്യവും വലുപ്പവും ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നതാണ് 13ാം വചനത്തില്‍ ‘ശിക്ഷയുടെ ചമ്മട്ടി ചൊരിഞ്ഞു’ എന്ന അലങ്കാരവാക്യം. കാലവ്യത്യാസമോ തരവ്യത്യാസമോ ഇല്ലാതെ എല്ലാവരുടെയും സ്ഥിതിഗതികളെ സദായ്പോഴും അല്ലാഹു വീക്ഷിച്ചും കണ്ടറിഞ്ഞും കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടെന്നും,ഓരോരുത്തരുടെ പേരിലും അവന്‍ തക്ക നടപടി എടുക്കുമെന്നും താക്കീതു ചെയ്യുന്നതാണ് 14ാം വചനം.

മനുഷ്യരില്‍ പൊതുവില്‍ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു സ്വഭാവമാണിത്. സുഖസൗകര്യങ്ങള്‍  ലഭിക്കുമ്പോള്‍, അത് അല്ലാഹുവിന് തന്നോടുള്ള പ്രത്യേക സ്നേഹം കൊണ്ടും, തനിക്ക് അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ പ്രത്യേക സ്ഥാനമുള്ളതുകൊണ്ടും ലഭിച്ചതാണെന്നു വിശ്വസിക്കുകയും, അതില്‍ അഭിമാനം കൊള്ളുകയും ചെയ്യുക. നേരെമറിച്ച് ഉപജീവന മാര്‍ഗത്തിലും സുഖസൗകര്യങ്ങളിലും കുറവു വരുമ്പോള്‍, തന്നെ അല്ലാഹു അവഗണിച്ചിരിക്കയാണെന്നും  അപമാനിച്ചിരിക്കയാണെന്നും പരാതിപ്പെടുകയും ചെയ്യുക. വാസ്തവത്തില്‍, ഐഹികമായ സുഖസൗകര്യങ്ങളാകട്ടെ, വിഷമങ്ങളാകട്ടെ അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ മനുഷ്യനുള്ള സ്നേഹത്തിന്‍റെയോ വെറുപ്പിന്‍റെയോ മാനദണ്ഡമായി കണക്കാക്കാവതല്ല. രണ്ടും അല്ലാഹുവിങ്കല്‍നിന്നുള്ള പരീക്ഷണങ്ങളാകുന്നു. സന്തോഷത്തിലും സൗകര്യത്തിലും നന്ദികാണിക്കുകയും, സന്താപത്തിലും ഞെരുക്കത്തിലും ക്ഷമ കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നപക്ഷം രണ്ടും അവന് ഗുണകരമായിക്കലാശിക്കും. ഇല്ലെങ്കില്‍ രണ്ടും ദോഷകരവുമായിരിക്കും.

മേല്‍ പറഞ്ഞതാണ് നിങ്ങളുടെ സ്വഭാവം. അത് നന്നല്ല. നിങ്ങള്‍ വേണ്ടത് അങ്ങനെയല്ല, സുഖസൗകര്യങ്ങളില്‍ നന്ദികാണിക്കുകയും, വിഷമങ്ങളില്‍ ക്ഷമകൈകൊള്ളുകയുമാണ് നിങ്ങള്‍ ചെയ്യേണ്ടത്. അതുരണ്ടും നിങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, അനാഥകളുടെയും പാവങ്ങളുടെയും കാര്യത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധപതിക്കുന്നുമില്ല. ഏതെങ്കിലും വിധേന സ്വത്തുവാരിക്കൂട്ടി ഉപയോഗിക്കുകയും, ധനത്തോട് അമിതമായ മോഹം വെച്ചു പുലർത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നു സാരം.

അല്ലാഹു ഇവിടെ ഉപയോഗിച്ച വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കുക. അനാഥകളെ സഹായിക്കുന്നില്ലെന്നോ, സാധുക്കള്‍ക്ക് ഭക്ഷണം നല്‍കുന്നില്ലെന്നോ അല്ല അല്ലാഹു പറഞ്ഞത്. അനാഥകളെ ആദരിക്കുന്നില്ലെന്നും, സാധുക്കളുടെ ഭക്ഷണവിഷയത്തില്‍ പരസ്പരം പ്രോത്സാഹനം നല്‍കുന്നില്ലെന്നുമാണ് ആക്ഷേപിച്ചിരിക്കുന്നത്. അനാഥകള്‍ക്കു ഭക്ഷണം തുടങ്ങിയ ആവശ്യങ്ങള്‍ നിര്‍വഹിച്ചു കൊടുത്താലും പോര, അവരെ മാനിക്കുകയും ആദരിക്കുകയും കൂടി വേണ്ടതുണ്ട്. സാധുക്കളുടെ വിശപ്പടക്കുവാനുള്ള ആഹാരം കൊടുത്താലും പോര, അവരുടെ വിഷയത്തില്‍ പരസ്പരം സഹകരിച്ച് കൂട്ടായ പരിശ്രമങ്ങള്‍ നടത്തുകയും വേണ്ടതുണ്ട്. എന്നൊക്കെയാണ് അതിലടങ്ങിയ സൂചനകള്‍.

അന്യായമായ മാര്‍ഗങ്ങളും ദുസ്സാമര്‍ത്ഥ്യവും വഴി അനന്തരാവകാശികളെ കബളിപ്പിക്കുകയും അക്രമിക്കുകയും ചെയ്യുക, അന്യരുടെ അവകാശങ്ങളെ പിടിച്ചെടുക്കുക ഇതെല്ലാം ഇന്നു പരക്കെകാണാവുന്ന സ്വഭാവങ്ങളാണ്. ധനമോഹത്തെ കുറിച്ചും, അതു വാരിക്കൂട്ടുന്നതിലും ഉപയോഗിക്കുന്നതിലുമുള്ള താല്‍പര്യത്തെക്കുറിച്ചും പറയേണ്ടതുമില്ല. എന്തു മാര്‍ഗം സ്വീകരിച്ചും ധനം സമ്പാദിക്കണം, ആര്‍ഭാടമായി കഴിഞ്ഞുകൂടണം എന്ന വിചാരമാണ് മിക്ക മനുഷ്യര്‍ക്കും ഉള്ളത്. തങ്ങളുടെ ജീവിതലക്ഷ്യം തന്നെ ധനസമ്പാദനവും ആഡംബര ജീവിതവുമാണ് അവരുടെ ദൃഷ്ടിയില്‍. ഇന്നു ലോകത്തു നടക്കുന്ന അനീതികളുടെയും അഴിമതികളുടെയും മൂലകാരണങ്ങള്‍ പരിശോധിച്ചാല്‍ അവയില്‍ ഏറിയ കൂറും ധനമോഹത്തില്‍നിന്നു ഉടലെടുത്തതായിരിക്കും. വാസ്തവത്തില്‍ ധനം ഒരു ശപിക്കപ്പെട്ട വസ്തുവായത് കൊണ്ടല്ല ഇത്, പക്ഷേ, അതിന് അളവില്‍ കവിഞ്ഞ പ്രാധാന്യം നല്‍കുന്നതും, അത് ന്യായമായ രൂപത്തില്‍ സമ്പാദിക്കാതിരിക്കുന്നതും, വിനിയോഗിക്കേണ്ട പ്രകാരം വിനിയോഗിക്കാതിരിക്കുന്നതും ആണ് ശാപഹേതു.

നബി(സ്വ) പറയുന്നു : ‘ഹേ, ആദമിന്‍റെ മകനെ, (അത്യാവശ്യം കഴിച്ചു) മിച്ചമുള്ളത് ചിലവഴിക്കല്‍ നിനക്ക് ഗുണകരമാണ്. അതു പിടിച്ചുവെക്കുന്നത് നിനക്ക് ദോഷകരവും ആണ്. അത്യാവശ്യമായതിനെപ്പറ്റി നീ ആക്ഷേപിക്കപ്പെടുന്നതല്ല. നീ പ്രാരാബ്ധം വഹിക്കുന്നവരെക്കൊണ്ട് നീ ആരംഭിക്കണം (നീ ചിലവു കൊടുക്കേണ്ടുന്ന ഭാര്യാമക്കള്‍ മുതലായവരുടെ കാര്യത്തില്‍ നീ മുന്‍ഗണന നല്‍കണം). മേലെകൈ (കൊടുക്കുന്ന കൈ) താഴെ കൈയിനെ (വാങ്ങുന്ന കൈയിനെ)ക്കാള്‍ ഉത്തമമാണ്.'(മു). മറ്റൊരു നബിവചനത്തില്‍ ഇപ്രകാരം കാണാം: ‘അല്ലാഹു തന്നെയാണ! ദാരിദ്ര്യത്തെ അല്ല ഞാന്‍ നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഭയപ്പെടുന്നത്. പക്ഷെ, നിങ്ങളുടെ മുമ്പുണ്ടായിരുന്നവര്‍ക്ക് വിശാലമാക്കപ്പെട്ടത് പോലെ നിങ്ങള്ക്ക് ഐഹികജീവിതം വിശാലമാക്കപ്പെടുകയും, അങ്ങനെ അവര്‍‍ അന്യോന്യം വഴക്കടിച്ചിരുന്നതുപോലെ നിങ്ങള്‍ അന്യോന്യം വഴക്കടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നത്. അപ്പോള്‍, അവരെ അതു നാശത്തിലാക്കിയതു പോലെ നിങ്ങളെയും അത് നാശത്തിലകപ്പെടുത്തിക്കളയും.'(ബു.മു)

ഭൂമി പൊടിപൊടിയായി നിരത്തപ്പെടുമെന്നു പറഞ്ഞത് ഖിയാമത്തുനാളിനെ സംബന്ധിച്ചും, അല്ലാഹുവും മലക്കുകളും വരുമെന്നു പറഞ്ഞത് വിചാരണയെ സംബന്ധിച്ചുമാകുന്നു.സര്‍വാധിപതിയായ ലോകനിയന്താവിന്‍റെ മുമ്പില്‍ യാതൊരു അഭിഭാഷകനോ മദ്ധ്യവര്‍ത്തിയോ കൂടാതെ സൃഷ്ടികളാകമാനം വിചാരണ നടത്തപ്പെടുന്ന ആ ഘട്ടത്തില്‍, അല്ലാഹുവിന്‍റെ മഹാസൃഷ്ടികളായ കണക്കറ്റ മലക്കുകള്‍ വരിവരിയായി ആ മഹാസദസ്സിനെ വലയം ചെയ്തിരിക്കും. ജഹന്നമാകുന്ന നരകം അവിടെ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ പാപിയായ മനുഷ്യന് അവന്‍ ചെയ്ത തെറ്റുകുറ്റങ്ങള്‍ എല്ലാം താനേ ഓര്‍മ്മവരും. അയ്യോ! കഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തില്‍ വെച്ച് ഈ ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി സല്‍കര്‍മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്തുവെച്ചിരുന്നുവെങ്കില്‍ എത്ര നന്നായേനെ! എന്ന് അവന്‍ വിലപിക്കും. പക്ഷേ, അപ്പോഴത്തെ ഓര്‍മകൊണ്ടും ഖേദംകൊണ്ടും ഫലമെന്ത്?! ശിക്ഷയില്‍ നിന്നു അവനു ഒഴിവില്ല. അല്ലാഹുവിന്‍റെ പിടുത്തത്തില്‍നിന്ന് അവനു രക്ഷയുമില്ല. അക്രമത്തിലും അനീതിയിലും കാലം കഴിച്ചുകൂട്ടിയ ഫിര്‍ഔനും കൂട്ടരുമാകട്ടെ, ആദും ഥമൂദുമാകട്ടെ, എന്നു വേണ്ട അല്ലാഹു അല്ലാത്ത ആരാകട്ടെ, അല്ലാഹുവിന്‍റെ ശിക്ഷക്കു സമാനമായ ശിക്ഷ ശിക്ഷിക്കുവാനോ, അവന്‍ പിടിച്ചു ബന്ധിക്കുന്നതു പോലെ ബന്ധിക്കുവാനോ കഴിവുള്ളവരില്ല.

നബി (സ്വ) പ്രസ്താവിച്ചതായി അദിയ്യുബ്നു ഹാതം (റ) ഉദ്ധരിക്കുന്നു: നിങ്ങളില്‍ ഒരാളും തന്നെ അവന്‍റെയും അവന്‍റെ റബ്ബിന്‍റെയും ഇടയില്‍ ഒരു അഭിഭാഷകനാകട്ടെ, മറവുണ്ടാക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും മറയാകട്ടെ ഒന്നുമില്ലാതെ അവന്‍റെ റബ്ബ് അവനോടു സംസാരിക്കാതിരിക്കയില്ല. അപ്പോള്‍, അവന്‍ വലത്തോട്ട് നോക്കും, താന്‍ മുമ്പു ചെയ്തു വെച്ചതല്ലാതെ അവന്‍ ഒന്നും കാണുകയില്ല. തന്‍റെ ഇടത്തോട്ട് നോക്കും, മുന്‍ചെയ്തുവെച്ചതല്ലാതെ കാണുകയില്ല. മുന്നോട്ടു നോക്കും. അപ്പോള്‍ തന്‍റെ മുഖത്തിനുനേരെ നരകമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണുകയില്ല. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ ഒരു കാരക്കപ്പൊളി (ധര്‍മംചെയ്തു) കൊണ്ടെങ്കിലും നരകത്തെ സൂക്ഷിച്ചു കൊള്ളുവീന്‍’ (ബു.മു). തിരുമേനി(സ്വ) പ്രസ്താവിച്ചതായി ഇബ്നു മസ്ഊദ് (റ) ഇങ്ങനെ ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നു :’അന്നത്തെ ദിവസം ‘ജഹന്നം’ കൊണ്ടുവരപ്പെടും . അതിന് എഴുപതിനായിരം കടിഞ്ഞാണ്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും. ഓരോ കടിഞ്ഞാണൊന്നിച്ചും എഴുപതിനായിരം മലക്കുകളും ഉണ്ടായിരിക്കും. അവര്‍‍ അതു വലിച്ചു കൊണ്ടുവരുന്നതാണ്.’ (മു.തി).

لِحَيَاتِي (ലി-ഹയാത്തീ) എന്ന വാക്കിന് എന്‍റെ ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി എന്നും, എന്‍റെ ജീവിതകാലത്ത് എന്നും അര്‍ത്ഥം വരാം. ഒന്നാമത്തേതനുസരിച്ച് –അതാണ്‌ നാം മുകളില്‍ കൊടുത്തത്– ‘ജീവിതം കൊണ്ടുദ്ദേശ്യം പരലോകജീവിതവും, രണ്ടാമത്തേതനുസരിച്ച് ഉദ്ദേശ്യം ഇഹലോകജീവിതവും ആയിരിക്കും. രണ്ടായാലും ആശയം ഒന്ന് തന്നെ. മനുഷ്യരെക്കുറിച്ച് പൊതുവിലാണ് ഈ വചനങ്ങളില്‍ സംസാരമെങ്കിലും ശിക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള താക്കീത് ബാധകമാകുന്നത് കുറ്റവാളികളായ ദുര്‍മാര്‍ഗികള്‍ക്കായിരിക്കുമല്ലോ. സന്‍മാര്‍ഗികളായ ആളുകളെ അല്ലാഹു സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നതു നോക്കുക;-

സൃഷ്ടിച്ചു രക്ഷിച്ചുവരുന്ന റബ്ബില്‍ വിശ്വസിച്ചും, അവന്‍റെ മഹത്വങ്ങളും പരമോല്‍കൃഷ്ടതയും മനസ്സിലാക്കിയും, അവനെ മാത്രം ആരാധിച്ചും, അവനോടു മാത്രം സഹായമര്‍ത്ഥിച്ചും, അവന്‍റെ വിധിവിലക്കുകളും നിയമനിര്‍ദേശങ്ങളും അനുസരിച്ചും, സന്തോഷത്തില്‍ നന്ദിയും സന്താപത്തില്‍ ക്ഷമയും സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് ഐഹിക ജീവിതം നയിച്ച ശുദ്ധാത്മാക്കളത്രെ ‘സമാധാനമടഞ്ഞ ആത്മാക്കള്‍’ (النَّفُوسُ الْمُطْمَئِنَّةُ) ഭയമോ, വ്യസനമോ, ആശങ്കയോ, നിരാശയോ, മോഹഭംഗമോ ഒന്നും അവരെ ബാധിക്കുന്നതല്ല. അവരത്രെ മനസ്സമാധാനമടഞ്ഞ ഭാഗ്യവാന്‍മാര്‍. അല്ലാഹു പറയുന്നു:

وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ  ﴿٢٧﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّـهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ  – الرعد

(മനസ്സു മടങ്ങിയവരെ അവന്‍ -അല്ലാഹു- അവങ്കലേക്കു മാര്‍ഗദര്‍ശനം ചെയ്യുന്നു. അതായത്, വിശ്വസിക്കുകയും അല്ലാഹുവിന്‍റെ സ്മരണകൊണ്ട് തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങള്‍ സമാധാനമടയുകയും ചെയ്യുന്നവരെ. അറിഞ്ഞേക്കുക: അല്ലാഹുവിന്‍റെ സ്മരണകൊണ്ടാണ് ഹൃദയങ്ങള്‍ സമാധാനമടയുന്നത്. (സൂ:റഅദ് 27, 28). മരണവേളയിലും, ഖിയാമത്തുനാളിലുമെല്ലാംതന്നെ ഈ മഹാഭാഗ്യവാന്‍മാര്‍ക്കു അല്ലാഹുവിങ്കല്‍നിന്നു സ്വാഗതവും സന്തോഷവാര്‍ത്തയും ലഭിക്കുന്നതായിരിക്കും.

അങ്ങനെ റബ്ബിന്‍റെ സ്മരണയോടുകൂടി സമാധാനചിത്തനായി ജീവിക്കുകയും സമാധാനചിത്തനായിക്കൊണ്ടു പരലോകത്ത് ചെല്ലുകയും ചെയ്ത ആത്മാവിനെ അല്ലാഹു വിളിച്ചു സ്വാഗതം ചെയ്യുകയാണ്: നിനക്കു പരിപൂര്‍ണ്ണമായും തൃപ്തി അടയുവാനുള്ള വമ്പിച്ച പ്രതിഫലവും മഹത്തായ അനുഗ്രഹങ്ങളും ഇവിടെ ഒരുക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. നിന്നെക്കുറിച്ച് നിന്‍റെ റബ്ബ് നല്ലപോലെ തൃപ്തിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നിനക്കിവിടെ പേടിക്കേണ്ടതായോ വ്യസനിക്കേണ്ടതായോ ഒന്നുമില്ല. തൃപ്തി അടഞ്ഞുകൊണ്ടും തൃപ്തിക്കു വിധേയനായിക്കൊണ്ടും എന്‍റെ പ്രീതിക്ക് പാത്രവാന്‍മാരായ സജ്ജനങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നീ പ്രവേശിച്ചുകൊള്ളുക. സജ്ജനങ്ങള്‍ക്കായി ഞാന്‍ ഒരുക്കിവെച്ചിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹീത സ്വര്‍ഗ‍ത്തില്‍ പ്രവേശിച്ച് ശാശ്വതസൗഖ്യം അനുഭവിച്ചുകൊള്ളുകയും ചെയ്യുക.

ഇങ്ങനെയുള്ള ഭാഗ്യവന്‍മാരില്‍ അല്ലാഹു നമ്മെയെല്ലാം ഉള്‍പ്പെടുത്തി അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. ആമീന്‍.

اللهم لك الحمد ولك المنة والفضل