സൂറത്തു’ന്നബഉ് : 01-40

ഈ ലോകത്തിനു ഒരു അന്ത്യമുണ്ടെന്നും, അനന്തരം മറ്റൊരു ജീവിതമുണ്ടെന്നും, അവിടെ വെച്ച് ഓരോരുത്തനും ഇഹത്തില്‍ വെച്ചു ചെയ്ത കര്‍മ്മങ്ങളെക്കുറിച്ചു ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുമെന്നുമുള്ള യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെയാണ് മുശ്‌രിക്കുകള്‍ മറ്റെല്ലാറ്റിനെക്കാളും കഠിനമായി നിഷേധിക്കുന്നത്. ഈ വിഷയകമായി – തമ്മതമ്മിലും, നബി (സ)യോടും, സത്യവിശ്വാസികളോടും – പല ചോദ്യങ്ങളും വാദങ്ങളും നടത്തികൊണ്ടിരിക്കുക അവരുടെ പതിവത്രെ. സത്യാന്വേഷണമല്ല ഇതിന്റെ ലക്ഷ്യം. പരിഹാസം, ആശ്ചര്യം, ധിക്കാരം, നിഷേധം ഇവയൊക്കെയാണ് അവരെ അതിനു പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍, അതു അങ്ങിനെ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാവുന്ന ഒരു കാര്യമല്ലെന്നും, അതിനെ സംബന്ധിച്ചു സഗൗരവം മനസ്സിരുത്താത്ത പക്ഷം അതിന്റെ ഫലം അതിഗുരുതരമായിരിക്കുമെന്നും അല്ലാഹു അവരെ താക്കീതു ചെയ്യുന്നു.

النبأ العظيم (മഹത്തായ വൃത്താന്തം) എന്നു പറഞ്ഞതു മരണാനന്തര ജീവിതത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചാണെന്നു മേല്‍ വിവരിച്ചതില്‍ നിന്നു വ്യക്തമാണ്. മിക്കവാറും എല്ലാ ഖുര്‍ആന്‍ വ്യാഖ്യാതാക്കളുടെ അഭിപ്രായവും അതുതന്നെ. ചുരുക്കം ചിലര്‍ അതുകൊണ്ടുദ്ദേശ്യം ഖുര്‍ആനാണെന്നും പറഞ്ഞു കാണുന്നു. ഏതായാലും, രണ്ടാമത്തെ ജീവിതത്തിന്റെ സാധ്യതയും, സംഭവ്യതയും സ്ഥാപിക്കുന്ന പല ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളാണ് അല്ലാഹു തുടര്‍ന്നു വിവരിക്കുന്നത്.

നിത്യേന മനുഷ്യന്‍ കണ്ടും അനുഭവിച്ചും കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പത്തു പ്രത്യക്ഷ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും, അതേ  അവസരത്തില്‍ മഹത്തായ അനുഗ്രഹങ്ങളുമാണ് അല്ലാഹു ഈ വചനങ്ങളില്‍ എടുത്തു കാട്ടിയിരിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും ഖുര്‍ആനില്‍ ഇവയെപ്പറ്റി ആവര്‍ത്തിച്ചും വിവരിച്ചും പ്രസ്താവിക്കാറുള്ള തുമാകുന്നു.

(1) ഭൂമിയില്‍ മനുഷ്യനടക്കമുള്ള ജീവജാലങ്ങളുടെ ജീവിതസന്ധാരണത്തിനു ഉപയുക്തമായ വിധത്തില്‍ അതിനെ വിരിച്ചു വിതാനപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.
(2) ഭൂമിക്കു ഇളക്കം പറ്റാതെ അതിനെ ഉറപ്പിച്ചു നിറുത്തുന്ന കുറ്റികള്‍ – അഥവാ ആണികള്‍ – എന്നോണം അതില്‍ പര്‍വ്വതങ്ങളെ സ്ഥാപിച്ചത്.
(3) മനുഷ്യനെ ആണും പെണ്ണുമായി ഇണവര്‍ഗ്ഗങ്ങളാക്കിയത്.
(4) ദേഹാദ്ധ്വാനം, രോഗം മുതലായവ കൊണ്ടോ, വ്യസനം, ഭയം മുതലായവ നിമിത്തമോ ഉണ്ടാകുന്ന ക്ഷീണങ്ങളില്‍ നിന്നും, പകലത്തെ വിവിധ ജോലിത്തിരക്കുകളില്‍ നിന്നും വിശ്രമവും, ശാന്തതയും നല്‍കുന്ന വിധം മനുഷ്യനു ഉറക്കിനെ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.
(5) രാത്രിയെ കേവലം വസ്ത്രം കൊണ്ടെന്നോണം ദേഹം മൂടി മറഞ്ഞു സ്വസ്ഥമായിരിക്കുവാന്‍ പര്യാപ്തമാക്കിയത്.
(6) മുഴുവന്‍ സമയവും രാത്രിയെപ്പോലെ ഇരുട്ടിയതാക്കാതെ പകലിനെ അതില്‍ നിന്നും വേര്‍തിരിച്ച് ജീവിതസന്ധാരണത്തിനു പക്വമായ അവസരമാക്കിയത്.
(7) ഭൂമിയിലെ എത്രയോ കാര്യങ്ങള്‍ക്കു അനുപേക്ഷണീയമായ നിരവധി പ്രകൃതിബന്ധങ്ങള്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന വമ്പിച്ച ഏഴു ആകാശലോകങ്ങളെ ഭൂമിക്കുമീതെ സ്ഥാപിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത്.
(8) കത്തി ജ്വലിച്ചും തിളങ്ങി പ്രകാശിച്ചും കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലോകവിളക്കാകുന്ന സൂര്യനെ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയത്.
(9) മഴ വര്‍ഷിപ്പിക്കുമാറുള്ള കാര്‍മേഘങ്ങളില്‍നിന്ന് – അല്ലെങ്കില്‍ മഴക്കാറുകളെ തട്ടിക്കൂട്ടുന്ന മഴക്കാറ്റുകളില്‍ നിന്ന് – ധാരാളം മഴവെള്ളം വര്‍ഷിപ്പിക്കുന്നത്.
(10) അങ്ങിനെ, മഴ മൂലം ധാന്യം തുടങ്ങിയ എല്ലാ സസ്യവര്‍ഗ്ഗങ്ങളും, വൃക്ഷങ്ങളാലും, ചെടികളാലും തിങ്ങിത്തൂര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന തോട്ടങ്ങളും മനുഷ്യര്‍ക്കു വേണ്ടി ഉല്‍പാദിപ്പിക്കുന്നത്.

അതെ, وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّـهِ لَا تُحْصُوهَا (അല്ലാഹുവിന്റെ അനുഗ്രഹം നിങ്ങള്‍ എണ്ണുന്ന പക്ഷം നിങ്ങള്‍ അതു കണക്കാക്കുന്നതല്ല.) ഇതെല്ലാം നിരത്തിക്കാട്ടിക്കൊണ്ടു അല്ലാഹു പറയുന്നു:-

ഖിയാമത്തുനാളിലെ സംഭവവികാസങ്ങളാണ് ഇവയെല്ലാം.  ഇവയെപ്പറ്റി പലപ്പോഴും – ഇതിനു മുമ്പുള്ള ചില അദ്ധ്യായങ്ങളിലും, താഴെ വരുന്ന അദ്ധ്യായങ്ങളിലും – വിവരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാകുന്നു. ആകാശം പൊട്ടിപ്പിളരുമ്പോള്‍ അതില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്ന വിടവുകളെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ് ആകാശം വാതിലുകള്‍ ആയിത്തീരും (فَكَانَتْ أَبْوَابًا) എന്നു പറഞ്ഞതെന്നും, അതല്ല, ആകാശത്തുനിന്നു മലക്കുകള്‍ കൂട്ടംകൂട്ടമായി പ്രവഹിക്കുവാനുള്ള പ്രവേശനമാര്‍ഗങ്ങള്‍ അന്നു തുറക്കപ്പെടുന്നതിനെ ഉദ്ദേശിച്ചാണെന്നും അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്. അല്ലാഹുവിനറിയാം.

അതിരുവിട്ടിരുന്ന ധിക്കാരികളെ പതിയിരുന്നു തേടിപ്പിടിക്കുന്ന സ്ഥലമത്രെ നരകം. അതിലെ കാവല്‍ക്കാരായ മലക്കുകള്‍ അവിടെ പതിയിരിക്കുന്നുണ്ടാകും. പിന്നോക്കം പോകുന്നവരെയും തിരിഞ്ഞു പോകുന്നവരെയും അതു വിളിച്ചുവരുത്തുക തന്നെ ചെയ്യും.

(تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ – المعارج) അവരുടെ ഏക സങ്കേതമായ നരകത്തില്‍നിന്നു അവര്‍ക്ക് ഒരിക്കലും രക്ഷയില്ല. കണക്കറ്റ യുഗങ്ങള്‍ – അഥവാ എന്നെന്നും – അവരതില്‍ തന്നെ കഴിച്ചുകൂട്ടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അത്യുഗ്രമായ ഉഷ്ണത്തിനു ഒരു ശാന്തിയോ, അസഹനീയമായ ദാഹത്തിനു ഒരു ശമനമോ പോലും അവര്‍ക്കു ആസ്വദിക്കുവാന്‍ സാധ്യമല്ല. ദാഹത്തിനു ലഭിക്കുവാനുള്ളതു ‘ഹമീം’ മാത്രമാകുന്നു. അതാകട്ടെ, വായയും കുടലും വെന്തുരുകിപ്പോകുമാറുള്ള അത്യുഷ്ണജലം! തണുപ്പിനു ലഭിക്കുവാനുള്ളതു ‘ഗസ്സാഖും’! അതാണെങ്കില്‍, നരകത്തില്‍ നിന്നു കീണ്ടൊഴുകുന്നതും ദുര്‍ഗന്ധവും അഴുക്കും നിറഞ്ഞതും, നരകത്തിന്റെ ഉഷ്ണത്തെ വെല്ലുമാറു തണുപ്പുള്ളതും! അല്ലാഹു നമ്മെ കാക്കട്ടെ. ആമീന്‍. ഈ രണ്ടിനെപ്പറ്റിയും സൂ: സ്വാദു 57ല്‍ വിവരിച്ചതു ഓര്‍ക്കുക.

അല്ലാഹുവിന്റെ സന്ദേശങ്ങളെയും, കൽപനകളെയും ധിക്കരിച്ച് അക്രമികളായി ഭൂമിയില്‍ ജീവിതകാലം കഴിച്ചുക്കൂട്ടിയവര്‍ക്ക് പരലോകത്തു വെച്ച് അവരുടെ അഭീഷ്ടത്തിനും ഇച്ഛക്കും കടകവിരുദ്ധമായ ഇത്തരം കടുത്ത ശിക്ഷകള്‍ നല്‍കുന്നതു തികച്ചും അനുയോജ്യം തന്നെയാണ് എന്നത്രെ 26-ാം വചനത്തില്‍ അല്ലാഹു ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത്. ഇതിനെല്ലാം ഇടയാക്കിയ അവരുടെ ചെയ്തികളെന്താണെന്നു അല്ലാഹു എടുത്തു കാട്ടുന്നു:-

നരകക്കാരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം – ഖത്താദ:(റ) യില്‍ നിന്നു നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടതു പൊലെ – ഇതിലധികം ഗൗരവമേറിയ മറ്റൊരു വാക്യം ഖുര്‍ആനില്‍ ഇല്ലെന്നു പറയാം. നിങ്ങള്‍ക്കു എന്തെങ്കിലും എനി കൂടുതല്‍ നൽകുവാനുണ്ടെങ്കില്‍, അത് കൂടുതല്‍ ശിക്ഷ മാത്രമാണെന്നു സര്‍വാധിരാജനായ സൃഷ്ടാവു അവരോടു പറയുമ്പോള്‍ അവരുടെ നിരാശയും സങ്കടവും എത്രമാത്രമായിരിക്കും? ആലോചിച്ചു നോക്കുക! അല്ലാഹു നമ്മെ കാത്തുരക്ഷിക്കട്ടെ. ആമീന്‍.

വ്യാജ വാദികളുടെ ശിക്ഷകളെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ 26ാം വചനത്തില്‍ ‘യോജിച്ച പ്രതിഫലം (جَزَآءً وِفَاقًا) എന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഭയഭക്തന്മാരുടെ പ്രതിഫലത്തെപറ്റി ഇവിടെ പറഞ്ഞതു നോക്കുക: ‘നിന്റെ റബ്ബിന്റെ പക്കല്‍ നിന്നുള്ള പ്രതിഫലം’ (جَزَآءً مِّن رَّبِّكَ) എന്നും ‘മതിയായ സമ്മാനം’ (عَطَآءً حِسَابًا) എന്നും വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ദുഷ്കര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കുള്ള പ്രതിഫലം അവക്കു സമാനമായ ശിക്ഷ മാത്രമായിരിക്കുമല്ലോ. സല്‍ക്കര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കുള്ള പ്രതിഫലമാകട്ടെ, പത്തിരട്ടിയും അതിലധികവുമായിരിക്കുമെന്നു അല്ലാഹു വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ രണ്ടുകൂട്ടരുടെ പ്രതിഫലത്തെയും വ്യത്യസ്ത രൂപത്തില്‍ വിശേഷിപ്പിച്ചതിന്റെ രഹസ്യം മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്.

അണിയണിയായി നില്‍ക്കുന്ന മലക്കുകളുടെ വലയത്തില്‍ സൃഷ്ടികളെല്ലാം ഭയവിഹ്വലരായി നിലകൊള്ളുന്ന ആ മഹാസമ്മേളനത്തില്‍, പ്രവാചകന്മാര്‍ പോലും ‘എന്റെ കാര്യം, എന്റെ കാര്യം’ എന്ന് പറഞ്ഞേക്കുന്ന ആ ഭയങ്കര ദിനത്തില്‍, തന്നെപറ്റി എന്തു തീരുമാനമാണ് ലോകനിയന്താവു തീരുമാനിക്കുന്നതെന്നു ഓരോരുത്തനും പരിഭ്രാന്തിയോടെ നിശ്ചലമായി കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന ആ സ്തംഭനഘട്ടത്തില്‍, അല്ലാഹുവിന്റെ അനുമതി കൂടാതെ വല്ലതും ഉരിയാടുവാന്‍ ആര്‍ക്കു സാധിക്കും?! ഇല്ല. അവന്‍ അനുമതി നൽകുകയും, അവന്‍ തൃപ്തിപ്പെടുകയും ചെയ്തവര്‍ക്കല്ലാതെ അവിടെ വെച്ച് മിണ്ടുവാന്‍ സാധ്യമല്ല.

يَوْمَ يَأْتِ لَاتَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ – هود :105

(അത് വന്നെത്തുന്ന ദിവസം ഒരാളും തന്നെ അവന്റെ – അല്ലാഹുവിന്റെ – അനുവാദമില്ലാതെ സംസാരിക്കയില്ല.)

 مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ – البقرة : 255

(അവന്റെ അനുവാദമില്ലാതെ അവന്റെ അടുക്കല്‍ ആര്‍ ശുപാര്‍ശ ചെയ്യും?) സംസാരിക്കുവാൻ അനുമതി ലഭിക്കുന്നതു ആര്‍ക്കായിരിക്കുമെന്നു و قال صوابا (ശരിയായതു പറയുകയും ചെയ്തു) എന്ന വാക്യം മുഖേന അല്ലാഹു ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിരിക്കുന്നു. അഥവാ, ഇഹത്തില്‍ വെച്ചു തൗഹീദിന്റെ വാക്യവും തദടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള തത്വങ്ങളും സമ്മതിച്ചവര്‍.

‘റൂഹും മലക്കുകളും (الروح والملائكة)’ എന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഇവിടെ ‘റൂഹു’ കൊണ്ടു ഉദ്ദേശ്യം ജിബ്രീല്‍ (അ) എന്ന മലക്കാണെന്നും, മനുഷ്യാത്മാക്കളാണെന്നും മറ്റും അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്. ജിബ്രീലിനെപറ്റി ‘റൂഹ്’ എന്നു ഖുര്‍ആനിലും ഹദീസിലും ഉപയോഗിക്കാറുള്ളതാണ്. എങ്കിലും – ഇമാം ഇബ്നു കഥീര്‍ (റ) അഭിപ്രായപ്പെട്ടതു പോലെ – ഇവിടെ മനുഷ്യാത്മാക്കളാണ് ഉദ്ദേശ്യമെന്നു വെക്കുന്നതാണ് കൂടുതല്‍ സന്ദര്‍ഭോചിതമായിക്കാണുന്നത്. الله أعلم

അന്നത്തെ ഭയങ്കരതയും കഠിനശിക്ഷകളും കാണുമ്പോള്‍ അവിശ്വാസികള്‍ കൊതിച്ചു പോകും : തങ്ങള്‍ മനുഷ്യരായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെടാതെ വെറും മണ്ണായിരുന്നുവെങ്കില്‍ നന്നായേനെ! എന്നാല്‍ ഇതൊന്നും അനുഭവിക്കേണ്ടിവരികയില്ലായിരുന്നുവല്ലോ!! എന്നൊക്കെ. അബൂഹുറൈറ (റ) യില്‍ നിന്നും ഇപ്രകാരം നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു: ‘എല്ലാ സൃഷ്ടികളും ഖിയാമത്തു നാളില്‍ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടപ്പെടും. കാലികളും പറവകളും ഇതര ജീവികളുമെല്ലാം തന്നെ. അങ്ങനെ കൊമ്പില്ലാത്തവര്‍ക്ക് കൊമ്പുള്ള ജീവികളില്‍ നിന്നു പ്രതികാരം എടുത്തു കൊള്ളത്തക്കവണ്ണം അല്ലാഹു നടപടിയെടുക്കും. പിന്നീട് അവയോട് അല്ലാഹു ‘നിങ്ങള്‍ മണ്ണായികൊള്ളുക’ എന്ന് പറയും. അപ്പോഴാണ്‌ അവിശ്വാസിയായവന്‍ ‘അയ്യോ,ഞാന്‍ മണ്ണായിരുന്നെങ്കില്‍ നന്നായേനെ!’ എന്ന് പറയുക:

(ابن جرير وابن المنذر والبيهقي وأبي حاتم)

لله الـحــمــد و المـــنــــة و الــفـــضــل