സൂറത്തുല്‍ മആരിജ് : 22-44

ചോദിച്ചാവശ്യപ്പെട്ടു വരുന്നവര്‍ക്കും, അഭിമാനം കൊണ്ടോ, അംഗവൈകല്യം, രോഗം മുതലായ കാരണങ്ങള്‍ നിമിത്തമോ അന്യനോട്‌ ചോദിച്ചുവാങ്ങാന്‍ മുന്നോട്ട് വരാത്തവര്‍ക്കും, തങ്ങളുടെ സ്വത്തില്‍ നിന്ന് അവകാശവും ഓഹരിയും കൊടുക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന ബോധമുള്ളവര്‍ എന്ന്‍ സാരം. സൂറ:ദാരിയാത്ത് 19-ാം വചനത്തിന്‍റെ വിവരണത്തില്‍ വായിച്ചതെല്ലാം ഇവിടെയും സ്മരിക്കുക.

തങ്ങളുടെ നന്മ കൊണ്ടോ മറ്റേതെങ്കിലും കാരണത്താലോ അല്ലാഹുവിന്‍റെ ശിക്ഷ തങ്ങളില്‍ ബാധിച്ചേക്കുകയില്ലെന്ന് കരുതി അവര്‍ വഞ്ചിതരാവുകയോ അതിനെക്കുറിച്ച് ഭയമില്ലാതെ സമാധാനപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയോ ചെയ്കയില്ല എന്ന് സാരം.

29 മുതല്‍ 32 കൂടിയ വചനങ്ങളും 34-ാം വചനവും ഇതുപോലെ സൂറത്ത് മുഅ്മിനൂനിലും മുമ്പു കഴിഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ട്. അവയുടെ വ്യാഖ്യാനത്തില്‍ അവിടെ വായിച്ച സംഗതികളും ഹദീഥുകളും ഇവിടെയും ഓര്‍ത്തിരിക്കുന്നതാവശ്യമാണ്. ‘വലങ്കൈ ഉടമപ്പെടുത്തിയവര്‍’( مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ) എന്ന വാക്ക് ചിലര്‍ ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്തതിനെപ്പറ്റി സൂറ മുഅ്മിനൂനിന് ശേഷമുള്ള വ്യാഖ്യാനക്കുറിപ്പിലും വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ അതെല്ലാം വീണ്ടും ആവര്‍ത്തിച്ചു ദീര്‍ഘിപ്പിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ.

സ്വര്‍ഗത്തില്‍ വെച്ച് ആദരിക്കപ്പെടുന്നവരെന്ന് അല്ലാഹു സന്തോഷവാര്‍ത്ത അറിയിക്കുകയും, അക്ഷമരും ദുര്‍ബലരുമല്ലാത്തവരെന്ന്‍ അവന്‍ പ്രശംസിക്കുകയും ചെയ്ത ഈ സജ്ജനങ്ങളുടെ സവിശേഷത പലതും ഈ വചനത്തില്‍ അല്ലാഹു എടുത്തു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവയില്‍ ഒന്നാമത്തേതായി എണ്ണിയത് നമസ്കരിക്കുന്നവരെയാണ്. നമസ്കരിക്കുന്നവരെന്ന് പറഞ്ഞ് മതിയാക്കാതെ, അതില്‍ നിത്യനിഷ്ഠപാലിക്കുന്നവരെന്നു കൂടി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഏറ്റവും അവസാനമായി എടുത്ത് പറഞ്ഞതും നമസ്കാരത്തെപ്പറ്റി തന്നെ. നമസ്കാരങ്ങളുടെ എണ്ണം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയാലും പോരാ, അതിലെ കടമകളും മര്യാദകളും പാലിച്ചുകൊണ്ടും അതിനു വേണ്ടത്ര വിലയും നിലയും കൽപിച്ചുകൊണ്ടും അതില്‍ സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുകകൂടി വേണമെന്നാണ് അവസാനം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇതെല്ലാം നമസ്കാരത്തിന് ഇസ്‌ലാമിലുള്ള പ്രാധാന്യത്തെയാണ് കുറിക്കുന്നത്. ഇവിടെ മാത്രമല്ല, ക്വുര്‍ആനില്‍ പലപ്പോഴും ഇങ്ങനെ നമസ്കാരത്തെപ്പറ്റി വിവിധ വാചകങ്ങളില്‍ ഊന്നിപ്പറഞ്ഞും ആവര്‍ത്തിച്ചും കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് കാണാം. ഇന്നത്തെ ചില പുരോഗമനാശയക്കാരും ഇതെല്ലം വളരെ ഗൗരവപൂര്‍വം മനസ്സിരുത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ)യുടെ നേരെ വെറുപ്പും അമര്‍ഷവും വെച്ചുകൊണ്ട് തുറിച്ചുനോക്കുക, അവിടുന്ന്‍ പറയുന്ന കാര്യങ്ങളില്‍ അസ്വസ്ഥരായി പ്രതിഷേധപൂര്‍വം ഇടവും വലവും വിറളിയെടുത്ത് പാഞ്ഞുപോകുക, ഇതെല്ലം മക്കായിലെ മുശ്‌രിക്കുകളുടെ പതിവായിരുന്നു. നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ)യുടെ സ്വഹാബികളെക്കുറിച്ച് ‘ഇവരൊക്കെ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ കടക്കുകയോ’ എന്ന്‍ പരിഹാസത്തോടെ അവര്‍ പറയുകയും ചെയ്യും. ഇങ്ങിനെയുള്ള അവരുടെ ചെയ്തികളെയാണ് അല്ലാഹു ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത്. അവര്‍ അവരുടെ ആ വ്യാമോഹങ്ങളെല്ലാം അങ്ങ് വിട്ടേക്കട്ടെ. അതൊന്നും നടക്കുവാന്‍ പോകുന്നില്ല. അവര്‍ക്കറിയാമല്ലോ അവരുടെ ഉല്‍ഭവം എന്തില്‍ നിന്നാണെന്ന്. അതെ, കേവലം നിന്ദ്യമായ ഒരു വെള്ളത്തുള്ളിയില്‍ നിന്നാണത്. അപ്പോള്‍ ഉത്ഭവം കൊണ്ട് അവര്‍ ഒരു പരിശുദ്ധ വര്‍ഗമൊന്നുമല്ല. സത്യവിശ്വാസവും സല്‍കര്‍മവും മാത്രമാണ് അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ പരിശുദ്ധതക്കുള്ള ഉപാധികള്‍. അത് കൂടാതെ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പ്രവേശിക്കാമെന്ന് അവര്‍ മോഹിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. അവരെ സൃഷ്ടിച്ചുണ്ടാക്കിയവന്‍ അവരുടെമേല്‍ വേണ്ട നടപടിയും എടുക്കുന്നതാകുന്നു. എന്നൊക്കെയാണ് 39-ാം വചനത്തിലെ ആ ചെറുവാക്യം മുഖേന അവരെ താക്കീത് ചെയ്യുന്നത്.

لَا أُقْسِمُ എന്ന വാക്കിനെക്കുറിച്ച് സൂറ: വാഖിഅ 75ലും ഉദയാസ്തമന സ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ച് സൂ: വസ്-സ്വാഫ്-ഫാത്ത് 5ലും വിവരിച്ചത് ഓര്‍ക്കുക. ഈ അവിശ്വാസികളെയെല്ലാം അങ്ങ് നശിപ്പിച്ച് അവരെക്കാള്‍ ഉത്തമമായ ഒരു ജനതയെ രംഗത്തുവരുത്തുവാന്‍ അല്ലാഹുവിന് ഒരു പ്രയാസവുമില്ല. അവന്‍ അങ്ങിനെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നപക്ഷം അവനെ പിന്നോക്കമാക്കി പരാജയപ്പെടുത്തുവാന്‍ ആരുമില്ലതാനും. പക്ഷേ, അല്ലാഹു അങ്ങിനെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് അവരെ ഒഴിവാക്കിവിട്ടിരിക്കുന്നത്. എന്നൊക്കെയാണ് അല്ലാഹു സത്യം ചെയ്തു പറഞ്ഞതിന്‍റെ സാരം.

ഖിയാമത്തുനാളിലെ രണ്ടാമത്തെ കാഹളം ഊത്തിനെത്തുടര്‍ന്ന് എല്ലാവരും ഖബ്റുകളില്‍ നിന്ന് ഭയവിഹ്വലരായുംകൊണ്ടു എഴുന്നേറ്റ് ‘മഹ്ശറി’ലേക്ക് ഓടിവരുന്നതിനെയാണ് ഒരു നാട്ടക്കുറിയെ ഉന്നംവെച്ച് ധൃതിപ്പെട്ടു പാഞ്ഞുവരുമ്പോലെ എന്നു ഉപമിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇന്നത്തെ ഈ ഊക്കും ധാര്‍ഷ്ട്യവുമെല്ലാം അവസാനിച്ച് അന്ന് അവരെല്ലാം താഴ്മയോടും വിനയത്തോടുംകൂടി നിന്ദ്യമായ നിലയില്‍ അവിടെ സമ്മേളിക്കും. ഇപ്പോള്‍ ഒരു വിധത്തിലും അവര്‍ വഴങ്ങുന്നിലെങ്കില്‍ തല്‍ക്കാലം അവരെ അവരുടെ പാട്ടിന് വിട്ടേക്കുക എന്ന്‍ താല്‍പര്യം.

والله اعلم واليه المرجع والمأب