സൂറത്തുല്‍ ക്വലം : 28-52

അവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ കൂടുതല്‍ മിതത്വവും മര്യാദയുമുള്ള ഒരാള്‍, താന്‍ നേരത്തെ ഉപദേശിച്ചിരുന്ന ഉപദേശം അവര്‍ ചെവിക്കൊള്ളാതിരുന്നതുകൊണ്ട് നേരിട്ട ഭവിഷ്യത്താണ് ഇതെന്ന് അവരെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തുകയാണ്. അല്ലാഹു നിങ്ങള്‍ക്കു തന്ന അനുഗ്രഹത്തിന് നിങ്ങള്‍ കൂറും നന്ദിയും കാണിക്കേണ്ടതാണ്. അവന്റെ മഹത്വം പ്രകീര്‍ത്തനം ചെയ്യേണ്ടതാണ്. അതിനുപകരം നിങ്ങള്‍ കൈകൊള്ളുവാന്‍ പോകുന്ന ഈ നിലപാട് നന്നല്ല എന്നൊക്കെ അദ്ദേഹം ഗുണദോഷിച്ചിരുന്നു. തങ്ങള്‍ ചെയ്തത് അക്രമം തന്നെയാണെന്ന് അവര്‍ക്ക് ഇപ്പോള്‍ ബോധം വന്നു.

ഇഹത്തില്‍വെച്ച് അവര്‍ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ട ദൈവിക ശിക്ഷയാണിത്. ധിക്കാരികള്‍ക്ക് ഇഹത്തില്‍വെച്ച് ലഭിച്ചേക്കാവുന്ന ശിക്ഷ ഇങ്ങിനെയൊക്കെയാണ്. എന്നാല്‍, അതിനെക്കാള്‍ എത്രയോ വമ്പിച്ചതായിരിക്കും പരലോകത്തുവെച്ചു ലഭിക്കുന്ന ശിക്ഷ. ജനങ്ങള്‍ വാസ്തവം മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നുവെങ്കില്‍ എത്ര നന്നായേനേ! എന്നാല്‍ അവര്‍ ഒരിക്കലും ഇത്തരം ദുഷ്ചെയ്തികള്‍ക്ക് വശംവദരാകുമായിരുന്നില്ല എന്നു സാരം.

തോട്ടക്കാരുടെ സംഭവം വിവരിച്ചശേഷം, അവിശ്വാസികളുടെ ഒരു പിഴച്ച ധാരണക്ക് അല്ലാഹു അടുത്ത വചനങ്ങളില്‍ മറുപടി പറയുന്നു. ഞങ്ങളാണല്ലോ തോട്ടങ്ങള്‍ മുതലായ ധനസമ്പത്തുകള്‍ ധാരാളമുള്ളവര്‍; മുസ്‌ലിംകള്‍ ഞങ്ങളെക്കാള്‍ ഉത്തമന്മാരാണെങ്കില്‍ അവര്‍ക്കല്ലേ കൂടുതല്‍ സുഖവും സമ്പത്തും ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത്?! മരണാനന്തരം ഒരു ജീവിതമുണ്ടെങ്കില്‍, ഞങ്ങള്‍ക്ക് അവിടെവെച്ചും ഇതുപോലെ ഇവരെക്കാള്‍ സുഖസൗകര്യങ്ങള്‍ ലഭിക്കാതിരിക്കുകയില്ല. എന്നൊക്കെ അവര്‍ പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. ഇക്കാലത്ത് ചില ആളുകള്‍, തങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന ഐഹിക സുഖസൗകര്യങ്ങള്‍ തങ്ങളുടെ നന്മയുടെ ലക്ഷണമായി കരുതാറും, സമര്‍ത്ഥിക്കാറുമുണ്ട്. ഇവരും താഴെ കാണുന്ന വചനങ്ങള്‍ മനസ്സിരുത്തേണ്ടതാണ്.

നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ ഈ നിലതന്നെ തുടര്‍ന്നാലും നിങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും, നിങ്ങള്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതുമായ പ്രതിഫലം തന്നെയാണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിക്കുക എന്ന് വിധി കല്‍പിക്കുന്ന വല്ല വേദഗ്രന്ഥവും നിങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടോ? അങ്ങനെ അത് വായിച്ചു കൊണ്ടാണോ നിങ്ങള്‍ ഇങ്ങിനെയെല്ലാം വാദിക്കുന്നതും? എന്ന് സാരം.

കാര്യങ്ങളുടെ അന്തിമതീരുമാനത്തിന്റെ ദിവസം ഖിയാമത്തു നാളാണല്ലോ. അവരുടെ ഹിതവും ഇച്ഛയും അനുസരിച്ചായിരിക്കും അവര്‍ക്ക് പ്രതിഫലം നല്‍കപ്പെടുക എന്നുള്ളതിന് അതുവരേക്കും ബലത്തിലിരിക്കുന്ന വല്ല ഉറപ്പും അല്ലാഹു അവര്‍ക്ക് നല്‍കിയിട്ടുള്ളതായി വല്ലവരും വാദിക്കുന്നുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില്‍ അവര്‍ അതൊന്ന് തെളിയിക്കട്ടെ! അതല്ലെങ്കില്‍ അവരുടെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങള്‍ സാധിപിച്ചുകൊടുക്കത്തക്ക അധികാരാവകാശങ്ങളോടുകൂടിയ വല്ല പങ്കുകാരും – അഥവാ അല്ലാഹുവിന്റെ പങ്കാളിയായി അവര്‍ ഗണിച്ചുവരുന്ന വല്ല ആരാധ്യവസ്തുക്കളും – അവര്‍ക്കുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതും ഒന്നു കാണട്ടെ! എന്ന് താല്‍പര്യം.

മുഴങ്കാലില്‍ നിന്നു വസ്ത്രം പൊക്കി നഗ്നമാക്കപ്പെടുക എന്നത്രെ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ എന്ന വാക്കിന്റെ സാക്ഷാല്‍ അര്‍ഥം. കാര്യം വളരെ ഗൗരവപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലെത്തുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തില്‍ ആ വാക്ക് ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. വലിയ ആപത്ത് നേരിടുമ്പോള്‍ വസ്ത്രം പൊക്കിപ്പിടിച്ച് ഓടിപ്പോകുക പതിവാണല്ലോ. ഇതില്‍നിന്നാണ് ഈ അലങ്കാരപ്രയോഗം ജന്മമെടുത്തിരിക്കുന്നത്. ക്വിയാമത് നാളിലെ അതിഗൗരവഘട്ടമാണ് ഇവിടെ ഉദ്ദേശ്യം. ലോകരക്ഷിതാവായ അല്ലാഹു സൃഷ്ടികളെ വിചാരണക്കെടുക്കുന്ന അവസരത്തില്‍ അവിശ്വാസികള്‍ അങ്ങേയറ്റം നിന്ദ്യരും ഹീനരുമായിക്കൊണ്ട് ലജ്ജിച്ചു തലതാഴ്ത്തി കീഴ്പ്പോട്ട് നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും. (സൂറ :ശൂറാ 45-ാം വചനം നോക്കുക) ഈ അവസരത്തില്‍ അവരോട് അല്ലാഹുവിന്റെ മുമ്പില്‍ സുജൂദ് (സാഷ്ടാംഗ നമസ്കാരം) ചെയ്‌വാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുമെന്നും, അവര്‍ക്കതിന് സാധിക്കുന്നതല്ലെന്നും അല്ലാഹു പ്രസ്താവിക്കുന്നു. ഇഹത്തില്‍ വെച്ച് അല്ലാഹുവിന് സുജൂദ് ചെയ്യാന്‍ അവരെ പ്രവാചകന്മാര്‍ ക്ഷണിച്ചിരുന്നുവല്ലോ. അപ്പോള്‍ അവര്‍ അതിനു വിസമ്മതിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. എന്നാല്‍, ഇപ്പോള്‍ അവര്‍ അതിന് പരിപൂര്‍ണമായും തയ്യാറാണ്. പക്ഷേ, അവര്‍ക്കതിന് സാധ്യമാകുകയില്ല. അവരോട് ഈ അവസരത്തില്‍ സുജൂദ് ചെയ്‌വാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം, അവരെ വഷളാക്കലും നിന്ദിക്കലുമാണെന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ.

‘കാര്യം ഗൗരവത്തിങ്കലെത്തുന്ന അവസരത്തില്‍ സത്യവിശ്വാസികളായ ഓരോ പുരുഷനും സ്ത്രീയും അല്ലാഹുവിന് സുജൂദ് ചെയ്യും. ഇഹത്തില്‍ വെച്ച് കീര്‍ത്തിക്കും പ്രശസ്തിക്കും വേണ്ടി സുജൂദ് ചെയ്തുവന്നിരുന്നവര്‍ ബാക്കിയാകും. ഈ അവസരത്തില്‍ അവരും സുജൂദ് ചെയ്‌വാന്‍ ശ്രമിക്കും. എന്നാല്‍ അവരുടെ മുതുക് (വളയാതെ) ഒരേ നട്ടെല്ലായിത്തീരുന്നതാണ്’. എന്നും ബുഖാരിയും മുസ്‌ലിമും (رحمه الله) ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഒരു നബിവചനത്തില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്. അവിശ്വാസികളുടെ സ്ഥിതിഗതികള്‍ പലതും വിവരിച്ചശേഷം അല്ലാഹു നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യോടു പറയുന്നു:

ആ സത്യനിഷേധികളെയെല്ലാം അല്ലാഹു ക്രമേണ ഒതുക്കുകയും, ശിക്ഷയിലേക്ക്‌ നയിക്കുകയും ചെയ്യും. തല്‍ക്കാലം അവരെ അവരുടെ ഇഷ്ടത്തിന് വിട്ടിരിക്കുന്നത് ഒരു തന്ത്രം മാത്രമാണ്. ആ തന്ത്രത്തില്‍ അകപ്പെടാതെ രക്ഷപ്പെടുവാന്‍ അവര്‍ക്ക് യാതൊരു ഗത്യന്തരവുമില്ല. അതുകൊണ്ട് അവരെപ്പറ്റി പരിഭ്രമമോ മനോവേദനയോ ഉണ്ടാകേണ്ടതില്ല എന്ന്‍ സാരം. നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്തിരിക്കുന്നു: ‘അക്രമിക്ക് അല്ലാഹു അയച്ചിട്ടുകൊടുക്കും. അങ്ങനെ അവന്‍ അവനെ പിടികൂടുമ്പോള്‍ അവനില്‍നിന്ന് കുതറി രക്ഷപ്പെടുവാന്‍ അവന് കഴിയുകയില്ല.’ (ബു.മു)

ഇതും, ഇതുപോലെയുള്ള പല ചോദ്യങ്ങളും സൂറത്ത് -ത്വൂറില്‍ കഴിഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ട്. അവയും അവയുടെ വിവരണവും ഓര്‍ക്കുക. നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) അവരോട് യാതൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നില്ലെന്നും, അവരുടെ പക്കല്‍ അദൃശ്യജ്ഞാനമൊന്നുമില്ലെന്നും വ്യക്തമാണല്ലോ.

അക്രമികളായ ശത്രുക്കളെ അല്ലാഹു തല്‍ക്കാലം അയച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ്; അവരുടെ പേരില്‍ വഴിയെ ശക്തിമത്തായ നടപടി അവന്‍ എടുക്കുന്നതാണ്. അതുവരെ ക്ഷമിച്ചിരിക്കണം എന്ന് നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യോട് ഉപദേശിക്കുന്നതോടൊപ്പം ഈ വിഷയത്തില്‍ യൂനുസ് (അ) നബി ചെയ്തതു പോലെ ചെയ്യരുതെന്നു കൂടി തിരുമേനിയെ അല്ലാഹു ഉപദേശിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജനത അവിശ്വാസത്തിലും അനുസരണക്കേടിലും ശഠിച്ചു നിന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യസനവും കോപവും സഹിക്കവയ്യാതെ അദ്ദേഹം സ്ഥലംവിട്ടുപോകുകയും, കപ്പല്‍ യാത്രയില്‍വെച്ച് ഒരു വമ്പിച്ച മത്സ്യം അദ്ദേഹത്തെ വിഴുങ്ങുകയും ഉണ്ടായി. മത്സ്യത്തിന്റെ വയറ്റില്‍വെച്ച് അദ്ദേഹം ഖേദിച്ചുമടങ്ങുകയും അല്ലാഹുവിനോട് പ്രാര്‍ഥിക്കുകയും ചെയ്തു. അനന്തരം മത്സ്യം അദ്ദേഹത്തെ സമുദ്രതീരത്തുള്ള ഒരൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് പുറംതള്ളി. അദ്ദേഹം അങ്ങേയറ്റം അവശനായിട്ടുണ്ടെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആരോഗ്യം വീണ്ടുകിട്ടുമാറുള്ള സൗകര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കികൊടുത്ത് അല്ലാഹു അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിച്ചു. വീണ്ടും ജനങ്ങളില്‍ ചെന്ന് ദിവ്യദൗത്യപ്രബോധനം തുടരുവാന്‍ അല്ലാഹു അദ്ദേഹത്തെ നിയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇങ്ങിനെ, ജനങ്ങളുടെ നിഷേധത്തില്‍ അക്ഷമയും നിരാശയും ഉണ്ടാകരുതെന്ന് നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെ ഉപദേശിക്കുകയാണ്. യൂനുസ് (അ) ന്റെ ഈ സംഭവത്തെപ്പറ്റി സൂറ: അമ്പിയാഅ് 87, 88ല്‍ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ കൂടുതല്‍ വിവരിക്കുന്നില്ല.

ക്വുര്‍ആന്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവിശ്വാസികളിലുണ്ടാകുന്ന വെറുപ്പിന്റെയും പ്രതിഷേധത്തിന്റെയും കാഠിന്യമാണ് അല്ലാഹു ഈ വചനത്തില്‍ എടുത്തുകാട്ടുന്നത്. കഠിനകോപത്തോടുകൂടി അവര്‍ തിരുമേനിയുടെ നേരെ നോക്കുന്ന നോട്ടം കണ്ടാല്‍, അതിന്റെ ഗൗരവം നിമിത്തം തിരുമേനി സ്തംഭിച്ച് കാല്‍വഴുതി അടിതെറ്റി വീണുപോയേക്കും. അഥവാ അത്രയും കടുത്തതായിരിക്കും അത്. ന്യായംകൊണ്ടും, തെളിവുകൊണ്ടും മറുക്കുവാന്‍ കഴിയാത്ത അവര്‍ നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ)യെ ഭ്രാന്തനെന്ന്‍ പറഞ്ഞു തൃപ്തി അടയുകയും ചെയ്യും. അവര്‍ സ്വീകരിക്കുന്നില്ലെന്നുവെച്ച് ക്വുര്‍ആനിന്റെ പ്രബോധനം നിറുത്തിവെക്കേണ്ടതില്ല, നിറുത്തിവെക്കുവാന്‍ നിവൃത്തിയുമില്ല, കാരണം അത് അവരെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതല്ല. ലോകരെയെല്ലാം പൊതുവില്‍ ഉദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ടുള്ളതാണ്.

اللهم لك الحمد ولك المنة و الفضل